تفاوت سرمایه و دارایی شامل چه مواردی است؟

سرمایه و دارایی کلماتی هستند که اغلب حسابداران و کسانی که در تهیه صورت‌های مالی کسب و کارها دخیل هستند، با آن مواجه می‌شوند.

اینها مفاهیم مرتبطی هستند و تشخیص و استفاده درست از آن‌ها سخت است و به این دلیل به هنگام استفاده گاهی اوقات افراد دچار سردرگمی می‌شوند که آیا سرمایه یا دارایی اصطلاح صحیحی است که باید در صورت مالی استفاده شود.

اصطلاحی به نام دارایی سرمایه‌ای نیز وجود دارد که درک تفاوت سرمایه و دارایی را مشکل‌تر می‌کند.

در این مقاله با توضیح بیشتر در مورد دو مفهوم دارایی و سرمایه به تفاوت سرمایه و دارایی می‌پردازیم و امیدواریم با این توضیحات تمام شبهات از ذهن خوانندگان دور شود.

1# سرمایه چیست؟

سرمایه اصطلاح گسترده‌ای است که می‌تواند هر چیزی را که به صاحبان آن ارزش یا منفعت می‌بخشد، توصیف کند، مانند یک کارخانه و ماشین‌آلات آن، مالکیت معنوی مانند حق ثبت اختراع، یا اموال مالی یک کسب و کار یا یک فرد.

در حالی که خود پول ممکن است به عنوان سرمایه تعبیر شود، سرمایه اغلب با پول نقدی مرتبط است که برای مقاصد تولیدی یا سرمایه گذاری به کار گرفته می‌شود.

به طور کلی، سرمایه یک جزء حیاتی برای اداره یک کسب و کار روزانه و تأمین مالی رشد آتی آن است و از این موضوع به عنوان یکی از موارد تفاوت سرمایه و دارایی یاد می‌شود.

سرمایه تجاری ممکن است از عملیات کسب و کار ناشی شود یا از طریق بدهی یا تأمین مالی سهام ایجاد شود.

هنگام بودجه بندی، همه نوع کسب و کار معمولاً بر سه نوع سرمایه، سرمایه در گردش، سرمایه سهام و سرمایه بدهی تمرکز می‌کنند.

یک کسب و کار در صنعت مالی، سرمایه تجاری را به عنوان جزء چهارم شناسایی می‌کند.

این اصطلاح ممکن است گسترش یابد تا تمام دارایی‌های یک شرکت را که دارای ارزش پولی هستند، مانند تجهیزات، املاک و موجودی آن، شامل شود؛ اما وقتی صحبت از بودجه بندی می‌شود، سرمایه جریان نقدی است.

به طور کلی، سرمایه می‌تواند اندازه گیری ثروت و منبعی باشد که افزایش ثروت را از طریق سرمایه گذاری مستقیم یا سرمایه گذاری در پروژه‌های سرمایه‌ای فراهم می‌کند.

افراد سرمایه و دارایی‌های سرمایه‌ای را به عنوان بخشی از دارایی خالص خود نگهداری می‌کنند.

شرکت‌ها دارای ساختار سرمایه هستند که شامل سرمایه بدهی، سرمایه سهام و سرمایه در گردش برای مخارج روزانه می‌شود.

به‌ عنوان یک تفاوت سرمایه و دارایی، نحوه تأمین مالی سرمایه در گردش افراد و شرکت‌ها و سرمایه گذاری سرمایه به دست آمده برای رونق آنها بسیار مهم است.

1-1# نحوه استفاده از سرمایه

سرمایه توسط شرکت‌ها برای پرداخت هزینه تولید مداوم کالاها و خدمات برای ایجاد سود استفاده می‌شود.

شرکت‌ها از سرمایه خود برای سرمایه گذاری در انواع چیزها برای ایجاد ارزش استفاده می‌کنند.

کار و توسعه ساختمان دو حوزه مشترک تخصیص سرمایه هستند.

با سرمایه گذاری، یک کسب و کار یا فرد به دنبال کسب بازدهی بالاتر از هزینه‌های سرمایه است.

در سطوح ملی و جهانی، سرمایه مالی توسط اقتصاددانان تجزیه و تحلیل می‌شود تا بفهمند چگونه بر رشد اقتصادی تأثیر می‌گذارد.

اقتصاددانان چندین معیار سرمایه از جمله درآمد شخصی و مصرف شخصی را از گزارش‌های درآمد و هزینه‌های شخصی وزارت بازرگانی نظارت می‌کنند.

سرمایه گذاری سرمایه را می‌توان در گزارش تولید ناخالص داخلی سه ماهه (GDP) نیز یافت.

به طور معمول، سرمایه تجاری و سرمایه مالی از دیدگاه ساختار سرمایه یک شرکت مورد قضاوت قرار می‌گیرد.

شرکت‌های خصوصی مسئول ارزیابی آستانه سرمایه، دارایی‌های سرمایه‌ای و نیازهای سرمایه برای سرمایه گذاری شرکتی هستند.

بیشتر تجزیه و تحلیل سرمایه مالی برای مشاغل با تجزیه و تحلیل دقیق ترازنامه انجام می‌شود.

2-1# ساختار سرمایه تجاری

ترازنامه یک شرکت تجزیه و تحلیل متریک ساختار سرمایه را ارائه می‌دهد که بین دارایی‌ها، بدهی‌ها و حقوق صاحبان سهام تقسیم می‌شود.

این ترازنامه ترکیب ساختار را مشخص می‌کند.

تأمین مالی بدهی نشان دهنده دارایی سرمایه نقدی است که باید در طول زمان از طریق بدهی‌های برنامه‌ریزی‌شده بازپرداخت شود.

تأمین مالی سهام، به معنای فروش سهام، سرمایه نقدی را فراهم می‌کند که در بخش حقوق صاحبان سهام ترازنامه نیز گزارش می‌شود.

سرمایه بدهی معمولاً با نرخ بازده کمتر و مقررات سخت‌گیرانه برای بازپرداخت همراه است.

برخی از معیارهای کلیدی برای تجزیه و تحلیل تفاوت نوع تجاری سرمایه و دارایی عبارت‌اند از:

• میانگین وزنی هزینه سرمایه
• بدهی به حقوق صاحبان سهام
• بدهی به سرمایه
• بازده حقوق صاحبان سهام

3-1# انواع سرمایه

در زیر چهار نوع اصلی سرمایه‌ای که کسب و کارها روی آنها تمرکز می‌کنند، آورده شده است:

1) سرمایه بدهی

یک کسب و کار می‌تواند با وام گرفتن سرمایه به دست آورد.

این سرمایه بدهی است و می‌توان آن را از طریق منابع خصوصی یا دولتی به دست آورد.

برای شرکت‌های مستقر، این اغلب به معنای استقراض از بانک‌ها و سایر مؤسسات مالی یا انتشار اوراق قرضه است.

برای کسب‌وکارهای کوچکی که شروع به کار می‌کنند، منابع سرمایه ممکن است شامل دوستان و خانواده، وام دهندگان آنلاین، شرکت‌های کارت اعتباری باشند.

کسب و کارها نیز مانند افراد باید دارای سابقه اعتباری فعال برای به دست آوردن سرمایه بدهی باشند.

سرمایه بدهی مستلزم بازپرداخت منظم با بهره است و نرخ بهره بسته به نوع سرمایه به دست آمده و سابقه اعتباری وام گیرنده متفاوت می‌باشد.

کسب و کارها بدهی را به عنوان یک فرصت می‌بینند.

این تنها راهی است که اکثر کسب و کارها می‌توانند به اندازه کافی یک مبلغ کلان برای سرمایه گذاری عمده در آینده به دست آورند؛ اما کسب‌وکارها و سرمایه‌گذاران بالقوه‌شان باید نسبت بدهی به سرمایه را زیر نظر داشته باشند تا از ورود بیش از حد به آن جلوگیری کنند.

انتشار اوراق قرضه یکی از راه‌های مورد علاقه شرکت‌ها برای افزایش سرمایه بدهی است، به‌ویژه زمانی که نرخ‌های بهره رایج پایین می‌باشد که این پایین بودن وام گرفتن را ارزان‌تر می‌کند.

2) سرمایه سهام

سرمایه سهام می‌تواند به اشکال مختلفی باشد. به طور معمول، به اشکال سهام خصوصی، سهام عمومی و حقوق صاحبان سهام املاک و مستغلات وجود دارد.

سهام خصوصی و عمومی معمولاً به شکل سهام، در شرکت ساختار می‌یابد.

تنها تمایز در اینجا این است که سهام عمومی با عرضه سهام شرکت در بورس اوراق بهادار افزایش می‌یابد در حالی که سهام خصوصی در میان گروهی بسته از سرمایه‌گذاران افزایش می‌یابد.

زمانی که یک سرمایه گذار انفرادی سهامی را خریداری می‌کند، سرمایه خود را در اختیار یک شرکت قرار می‌دهد.

البته، بزرگ‌ترین اتفاقات افزایش سرمایه، زمانی رخ می‌دهد که یک شرکت عرضه اولیه عمومی (IPO) را راه‌اندازی کند.

3) سرمایه در گردش

سرمایه در گردش یک شرکت عبارت است از دارایی‌های سرمایه‌ای نقدی که برای انجام تعهدات روزانه موجود است که از طریق دو ارزیابی زیر محاسبه می‌شود:

• دارایی‌های جاری – بدهی‌های جاری
• حساب‌های دریافتنی + موجودی – حساب‌های پرداختنی

سرمایه در گردش، نقدینگی کوتاه مدت شرکت را اندازه گیری می‌کند.

به طور خاص، نشان دهنده توانایی شرکت برای پوشش بدهی‌ها، حساب‌های پرداختنی و سایر تعهداتی است که ظرف یک سال سررسید می‌شوند.

توجه داشته باشید که سرمایه در گردش به عنوان دارایی‌های جاری منهای بدهی‌های جاری آن تعریف می‌شود.

شرکتی که بدهی‌های بیشتری نسبت به دارایی‌ها دارد، به زودی با کمبود سرمایه در گردش مواجه خواهد شد.

4) سرمایه تجاری

هر کسب و کاری برای فعالیت و ایجاد بازدهی سودآور به سرمایه قابل توجهی نیاز دارد.

تجزیه و تحلیل ترازنامه مرکزی برای بررسی و ارزیابی سرمایه تجاری است.

سرمایه تجاری اصطلاحی است که توسط کارگزاری‌ها و سایر مؤسسات مالی که روزانه تعداد زیادی معامله انجام می‌دهند، استفاده می‌شود.

این نوع سرمایه مقدار پولی است که به یک فرد یا شرکت برای خرید و فروش اوراق بهادار مختلف اختصاص می‌یابد.

سرمایه گذاران ممکن است با استفاده از انواع روش‌های بهینه سازی تجارت سعی کنند به سرمایه تجاری خود بیفزایند.

این روش‌ها سعی می‌کنند با تعیین درصد ایده آل سرمایه برای سرمایه گذاری در هر معامله، بهترین استفاده را از سرمایه داشته باشند.

برای موفقیت در این راستا، معامله گران باید ذخایر نقدی بهینه مورد نیاز برای استراتژی‌های سرمایه گذاری خود را تعیین کنند.

2# دارایی چیست؟

دارایی معمولاً هر چیز مفید یا چیزی است که دارای ارزش باشد.

اکثر مردم دارایی‌های شخصی مانند پول نقد، حساب‌های پس انداز، اوراق قرضه، بیمه نامه‌های عمر، جواهرات و کلکسیونی دارند.

مهارت‌ها و توانایی‌های یک فرد نیز می‌تواند یک دارایی باشد.

با این حال، با توجه به تفاوت سرمایه و دارایی در تجارت، دارایی‌ها باید ارزش اقتصادی مثبتی ارائه دهند و منبع باید چیزی را ایجاد یا تولید کند که شرکت بتواند به‌صورت نقدی بفروشد یا خود منبع باید ارزش فروش مجدد را حفظ کند.

بسیاری از چیزهایی که یک شرکت مالک آن است، به‌نوعی دارایی هستند.

به‌عنوان‌مثال، کارمندان دارایی هستند؛ زیرا شرکت‌ها به افرادی نیاز دارند تا کارها را ادامه دهند، محصولاتی ایجاد کنند یا خدمات ارائه دهند.

ساختمانی که کارکنان در آن کار می‌کنند نیز دارایی است، همچنین هر قطعه ماشین‌آلات و موجودی که کارکنان می‌سازند یا استفاده می‌کنند.

1-2# چه کسی باید درباره دارایی‌ها بداند؟

دارایی‌ها در قلب امور مالی هر کسب و کاری قرار دارند، بنابراین صاحبان مشاغل و اعضای تیم مالی یک شرکت باید دارایی‌های شرکت خود را از نزدیک درک کنند.

به ویژه، حسابداران باید درک قوی از دارایی‌ها و نحوه تأثیر آن‌ها بر امور مالی شرکت داشته باشند.

فرایند حسابداری اغلب شامل بررسی روابط بین دارایی‌ها و سایر معیارهای کلیدی مالی یک تجارت مانند درآمد، بدهی و حقوق صاحبان سهام است.

2-2# انواع دارایی‌ها

دارایی‌های مرتبط با کسب‌وکار معمولاً به چند دسته تقسیم می‌شوند.

معیار تقسیم‌بندی به این صورت است که این‌ که دارایی چگونه می‌تواند به پول نقد تبدیل شود، این‌ که آیا دارایی از نظر فیزیکی وجود دارد یا نه و چگونه از دارایی استفاده می‌شود.

این تقسیم بندی انواع دارایی به شرح زیر است:

1) تبدیل به پول نقد

این‌ که یک شرکت به راحتی می‌تواند چیزی را به پول نقد تبدیل کند، نقدینگی نامیده می‌شود.

برخی از منابع بسیار نقد هستند، به این معنی که می‌توان آن‌ها را به راحتی به پول نقد تبدیل کرد؛ اگرچه سایرین منابع کمتری دارند.

2) دارایی‌های جاری

دارایی‌های جاری بسیار نقد هستند.

این‌ها منابع کوتاه مدتی هستند که یک شرکت می‌تواند به سرعت آن‌ها را به پول نقد تبدیل کند.

به طور معمول، یک شرکت دارایی‌های جاری را برای یک سال یا کمتر قبل از استفاده یا فروش آن‌ها نگه می‌دارد.

چند نمونه از دارایی‌های جاری عبارت‌اند از:

• پول نقد یا پول در حساب‌های قابل دسترسی، مانند حساب پس‌انداز
• اوراق قرضه
• موجودی
• حساب‌های دریافتنی (مشتریان یا مشتریانی که پول شرکت را پرداخت می‌کنند)
• اوراق بهادار (مانند سهام)

3) دارایی‌های غیرجاری

دارایی‌های غیرجاری که اغلب دارایی‌های ثابت نامیده می‌شوند، خیلی نقد نیستند.

این‌ها دارایی‌های بلندمدتی هستند که سال‌ها قبل از تبدیل شدن به وجه نقد، متعلق به شرکت می‌باشند.

نمونه‌هایی از دارایی‌های غیرجاری عبارت‌اند از:

• ساختمان‌ها و سایر املاک و مستغلات
• ماشین‌آلات یا تجهیزات تولید
• پس انداز بازنشستگی

4) وجود فیزیکی

در حالی که بسیاری از دارایی‌ها مادی هستند و می‌توان آن‌ها را نگه داشت و دید، سایر دارایی‌ها این‌طور نیستند.

آن‌ها بیشتر شبیه ایده‌ها یا مفاهیم هستند تا ساختمان‌ها یا دارایی‌های فیزیکی.

5) دارایی‌های مشهود

دارایی‌های مشهود دقیقاً همان هستند؛ ملموس.

این نوع منابع اغلب با دارایی‌های جاری و غیرجاری نیز همپوشانی دارند.

نمونه‌هایی از دارایی‌های مشهود عبارت‌اند از:

• ساختمان‌ها
• ماشین‌آلات
• پول نقد
• موجودی
• تجهیزات

6) دارایی‌های نامشهود

دارایی‌های نامشهود ممکن است از طریق یک قرارداد یا فرم دارای نمایندگی فیزیکی باشند؛ اما خود دارایی را نمی‌توان به معنای مطلق نگه داشت یا لمس کرد.

چند نمونه از دارایی‌های نامشهود عبارت‌اند از:

• حق چاپ
• شناخت برند
• علائم تجاری
• ثبت اختراعات
• مالکیت فکری

2-3# نحوه استفاده از دارایی

اینکه چگونه یک کسب و کار از یک دارایی استفاده می‌کند، یک طبقه بندی مهم است، به ویژه هنگامی که به پیش بینی‌های آینده نگاه می‌کنیم.

یک شرکت باید درک کند که تفاوت سرمایه و دارایی چیست و کدام منابع برای عملیات روزمره اصلی هستند و کدام منابع برای استفاده روزانه جانبی یا غیرضروری هستند.

در این زمینه دارایی‌ها به دو دسته کلی تقسیم می‌شوند:

1) دارایی‌های عملیاتی

دارایی‌های عملیاتی یک شرکت منابعی هستند که برای عملکرد روزانه حیاتی هستند.

همپوشانی زیادی بین دارایی‌های عملیاتی و تقریباً هر دسته دیگر از دارایی‌ها وجود دارد.

به‌ عنوان‌ مثال، بسیاری از دارایی‌های جاری، مانند موجودی، برای عملیات روزانه ضروری هستند.

نمونه‌هایی از دارایی‌های عملیاتی عبارت‌اند از:

• پول نقد
• ماشین‌ آلات
• حق چاپ
• ساختمان‌ها
• ثبت اختراعات
• کارمندان

2) دارایی‌های غیر عملیاتی

دارایی‌های غیرعملیاتی منابع غیر ضروری هستند که روزانه توسط یک شرکت استفاده نمی‌شوند.

برخی از منابع غیرعملیاتی مانند سهام یا املاک و مستغلات استفاده نشده برای اکثر مشاغل رایج هستند.

با این حال، شرکت‌های خاصی ممکن است دارایی‌های غیر عملیاتی متفاوتی داشته باشند.

به‌ عنوان‌ مثال، یک شرکت ممکن است برای محصولی که دیگر تولید نمی‌کند، حق اختراع داشته باشد و این حق اختراع را به یک دارایی غیرعملیاتی تبدیل کند.

نمونه‌هایی از دارایی‌های غیرعملیاتی رایج عبارت‌اند از:

• اوراق بهادار (مانند سهام)
• ماشین‌آلات استفاده نشده یا خراب
• زمین خالی یا املاک و مستغلات
• پول نقد مازاد یا تخصیص نیافته

3# تفاوت سرمایه و دارایی

برای بیان تفاوت سرمایه و دارایی در اقتصاد می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• سرمایه می‌تواند حالت فیزیکی نداشته باشد؛ ولی دارایی به‌صورت فیزیکی است.
• سرمایه یا سرمایه مالی به طور دقیق به وجوهی اطلاق می‌شود که توسط سرمایه گذاران و وام دهندگان در اختیار کارآفرینان قرار می‌گیرد تا ماشین‌آلات و تجهیزات تولید کالا را ترتیب دهند و در نقطه مقابل هر چیزی که ملموس باشد و بتوان آن را در بازار فروخت تا مقداری پول به دست آورد، دارایی نامیده می‌شود.
• پولی که برای تولید کالا استفاده می‌گردد، به‌ عنوان سرمایه یاد می‌شود؛ ولی دارایی، منابع اقتصادی در حسابداری یا امور مالی هستند و منعکس کننده نقدینگی یک شرکت یا یک تجارت می‌باشند.
• شما ممکن است اموال گران‌ قیمتی داشته باشید که به‌ عنوان دارایی محسوب شوند ولی نمی‌توانید به‌ عنوان سرمایه از آن استفاده کنید.

با توجه به تفاوت سرمایه و دارایی، استفاده از اصطلاح دارایی سرمایه است که همه سردرگمی‌ها را ایجاد می‌کند.

این اصطلاح، نباید به عنوان سرمایه یا وجوهی که توسط یک شرکت برای خرید ماشین‌آلات برای تولید کالا مورد نیاز است، تلقی شود.

این مفهومی است که تمام دارایی‌هایی را که می‌توان از آنها برای کسب درآمد یا سود استفاده کرد، در نظر می‌گیرد.

به‌ عنوان‌ مثال، اگر شخصی یک وانت کامیون داشته باشد، به عنوان دارایی سرمایه‌ای نامیده می‌شود، در حالی که خودروی اسپرت او، هرچند بسیار گران‌تر، برای لذت شخصی باقی می‌ماند و بنابراین به عنوان دارایی سرمایه‌ای محاسبه نمی‌شود.

تعریف دیگری از دارایی سرمایه‌ای می‌گوید که این دارایی نوعی دارایی مشهود است که به طور معمول در طول ادامه تجارت فروخته نمی‌شود؛ اما به توانایی کسب و کار برای کسب سود کمک می‌کند.

به این ترتیب، ساختمان، زمین، ماشین‌آلات و غیره ممکن است به عنوان دارایی‌های سرمایه‌ای یک کسب و کار واجد شرایط باشند، اگرچه نمی‌توان آن‌ها را به راحتی فروخت، برای اجازه دادن به شرکت برای ایجاد سود بسیار مهم هستند.

نتیجه گیری

سرمایه و دارایی شرایط تجاری هستند.

به طور خلاصه تفاوت سرمایه و دارایی این است که سرمایه همیشه یک دارایی است، در حالی که یک دارایی ممکن است سرمایه نباشد.

آن‌ها بسته به موقعیت ممکن است در زمینه‌های کمی متفاوت استفاده شوند و انواع مختلفی از هر اصطلاح وجود دارد.

به‌ عنوان‌ مثال، سرمایه، سرمایه در گردش، سرمایه قانونی و سرمایه پرداخت شده وجود دارد.

دارایی‌ها می‌توانند بلند مدت، ثابت، مایع یا جاری باشند.

کلمه “سرمایه” اغلب به پولی اطلاق می‌شود که یک صاحب کسب و کار در یک تجارت سرمایه گذاری کرده است که نشان دهنده تفاوت بین دارایی‌ها و بدهی‌های کسب و کار است.

“سرمایه” همچنین به پولی اشاره دارد که یک تجارت باید با آن کار کند.

دارایی‌ها چیزهایی هستند که به یک کسب و کار ارزش می‌افزایند.

درک تفاوت سرمایه و دارایی به شما کمک می‌کند تا به اهداف مالی خود دست پیدا کنید.

با مدیریت هوشمندانه دارایی‌ها و سرمایه‌گذاری مناسب، می‌توانید ثروت خود را افزایش دهید و آینده مالی خود را تضمین کنید.