استاندارد IFRS چیست و چه کاربردها و مزایایی دارد؟

ریاضیات اغلب به عنوان یک زبان جهانی در نظر گرفته می‌شود؛ اما اعداد می‌توانند به روش‌هایی ارائه شوند که منجر به تفسیر نادرست شود.

به منظور اطمینان از ارتباط شفاف و مداوم در مورد عملکرد و سلامت مالی مشاغل، استانداردهای حسابداری محلی و بین ‌المللی مختلفی توسط شرکت‌ها و دولت‌ها در سراسر جهان وضع شده است.

استانداردهای بین ‌المللی گزارشگری مالی (IFRS) از جمله چارچوب‌های حسابداری هستند که به شکل گسترده پذیرفته شده و توسط بیش از ۱۶۰ کشور اجرا می‌شوند.

در این مقاله به بررسی موارد زیر می‌پردازیم:

• استاندارد IFRS چیست؟
• ویژگی استاندارد IFRS چیست؟
• الزامات استاندارد IFRS چیست؟
• کاربرد استاندارد IFRS چیست؟
• علل اهمیت استاندارد IFRS چیست؟
• مزایای استفاده از استاندارد IFRS چیست؟

1# استاندارد IFRS چیست؟

استاندارد IFRS یا استانداردهای بین‌ المللی گزارشگری مالی، مجموعه‌ای از قوانین حسابداری برای نحوه جمع‌ آوری و ارائه اطلاعات در گزارش‌های مالی هستند.

این استانداردها با استفاده از یک زبان حسابداری مشترک، تضمین می‌کنند که اطلاعات در سراسر جهان سازگار، قابل مقایسه و معتبر باشند.

این استانداردها توسط هیئت استانداردهای حسابداری بین ‌المللی (IASB) ایجاد و نگهداری می‌شوند.

استانداردهای بین ‌المللی گزارشگری مالی (IFRS) طیف گسترده‌ای از موضوعات از جمله موارد زیر را پوشش می‌دهند:

• دارایی‌های ثابت
• مالیات بر درآمد
• ثبت سوابق
• شناسایی درآمد
• و سایر جنبه‌های گزارشگری مالی

استانداردهای بین‌ المللی گزارشگری مالی (IFRS) جایگزین بسیاری از استانداردهای حسابداری ملی مختلف در سراسر جهان شده‌اند.

1-1# اجزای صورت‌های مالی تحت استاندارد IFRS چیست؟

یک مجموعه کامل از صورت‌های مالی که مطابق با استانداردهای بین ‌المللی گزارشگری مالی (IFRS) تهیه شده باشد، در حالت ایده ‌آل شامل موارد زیر خواهد بود:

• صورت وضعیت مالی در پایان دوره که بیشتر به عنوان ترازنامه شناخته می‌شود.
• صورت سود و زیان سال و صورت سایر اقلام سود و زیان جام، سایر اقلام سود و زیان جامع شامل اقلام درآمد یا هزینه‌ای است که برای رعایت سایر استانداردهای مربوطه در حساب سود و زیان شناسایی نمی‌شوند.

هر دوی این عبارات ممکن است با هم ترکیب شوند یا جداگانه نشان داده شوند.

• صورت تغییرات در حقوق صاحبان سهام (که شامل تطبیق بین مبالغ نشان داده شده در ابتدا و پایان سال می‌شود.)
• صورت جریان وجوه نقد برای دوره
• یادداشت‌های همراه صورت‌های مالی (شامل خلاصه‌ای از رویه‌های حسابداری مهم رعایت شده و سایر اطلاعات توضیحی)

صورت‌های مالی گاهی اوقات شامل صورت وضعیت مالی دوره قبل نیز در سناریوهای زیر می‌شوند:

• هنگامی که یک واحد تجاری یک رویه حسابداری را با تسری به گذشته اعمال می‌کند.
• هنگامی که یک واحد تجاری یک قلم از صورت‌های مالی خود را با تسری به گذشته، مجدد ارائه کند.
• هنگامی که یک واحد تجاری یک قلم از صورت‌های مالی خود را مجدد طبقه ‌بندی می‌کند.

2-1# مفاهیم سرمایه و نگهداری سرمایه

مفاهیم حفظ سرمایه مهم هستند؛ زیرا تنها درآمدی که بیش از مبالغ مورد نیاز برای حفظ سرمایه به دست آید، می‌تواند به عنوان سود در نظر گرفته شود.

چارچوب مفهومی مفاهیم زیر را در مورد حفظ سرمایه شرح می‌دهد:

• حفظ سرمایه مالی: طبق این مفهوم، سود تنها در صورتی به دست می‌آید که مبلغ مالی خالص دارایی‌ها در پایان دوره، پس از حذف هرگونه توزیع بین سهامداران و مشارکت‌های مالکان در طول دوره، از مبلغ مالی (یا پولی) خالص دارایی‌ها در ابتدای دوره بیشتر باشد.
  حفظ سرمایه مالی را می‌توان یا با واحدهای پولی اسمی یا با واحدهای قدرت خرید ثابت اندازه‌ گیری کرد.
• نگهداری سرمایه فیزیکی: طبق این مفهوم، سود تنها در صورتی کسب می‌شود که ظرفیت تولیدی فیزیکی (یا ظرفیت عملیاتی) واحد تجاری (یا منابع یا وجوه مورد نیاز برای دستیابی به آن ظرفیت) در پایان دوره، پس از حذف هرگونه توزیع بین مالکان و مشارکت‌های آنها در طول دوره، از ظرفیت تولیدی فیزیکی در ابتدای دوره بیشتر باشد.

بیشتر واحدها مفهوم مالی حفظ سرمایه را می‌پذیرند.

با این حال، چارچوب مفهومی هیچ مدلی برای حفظ سرمایه تجویز نمی‌کند.

2# ویژگی‌های استاندارد IFRS چیست؟

ویژگی‌های استاندارد IFRS را در ادامه بررسی خواهیم کرد.

1-2# حسابداری مبتنی بر اصول در مقابل حسابداری مبتنی بر قواعد

دو روش حسابداری وجود دارد که عبارت اند از: حسابداری مبتنی بر اصول و حسابداری مبتنی بر قواعد.

حسابداری مبتنی بر اصول محبوب ‌ترین روش در سراسر جهان و سیستمی است که توسط IFRS استفاده می‌شود؛ زیرا آنها می‌خواهند شرکت‌ها صورت‌های مالی داشته باشند که به راحتی قابل فهم، قابل خواندن، قابل مقایسه و مرتبط با استانداردهای مالی فعلی باشند.

این روش به IFRS اجازه می‌دهد تا اصول گسترده‌ای را که شرکت‌ها باید برای تهیه صورت‌های مالی خود اعمال کنند، تعیین کنند؛ نه این که قوانین خاصی را برای هر معامله احتمالی ارائه دهند.

این رویکرد به شرکت‌ها اجازه می‌دهد تا بسته به شرایط خاص محیط کسب ‌و کار خود، رویه‌های حسابداری خود را متناسب با منعکس ‌کننده محتوای اقتصادی معاملات خود تنظیم کنند.

2-2# انعطاف ‌پذیری و سازگاری با محیط‌های متنوع کسب‌وکار

استاندارد IFRS در توانایی خود برای سازگاری با مجموعه بزرگی از محیط‌های کسب ‌و کار متنوع تا حدی به دلیل پایبندی به رویکردی مبتنی بر اصول و تا حدی به دلیل راهنمایی‌ها و تفسیرهایی که بنیاد استانداردهای بین‌ المللی گزارشگری مالی (IFRS) به سازمان‌ها ارائه می‌دهد، برتری دارد.

علاوه بر این، هیئت استانداردهای حسابداری بین ‌المللی (IASB) به صورت مداوم استانداردهای خود را بررسی و به‌ روز رسانی می‌کند تا از مرتبط بودن و اثربخشی آنها در محیط‌های تجاری متنوع اطمینان لازم را به دست آورد.

3-2# تأکید بر شفافیت، مقایسه ‌پذیری و قابلیت اعتماد

استانداردهای حسابداری IFRS به شدت بر شفافیت، قابلیت مقایسه و قابلیت اتکا در گزارشگری مالی از طریق افشای جامع عملکرد مالی شرکت‌ها و پایبندی به اصول حسابداری و الزامات افشای اطلاعات ثابت تأکید دارند.

IFRS قابلیت مقایسه را ارتقا می‌دهد و کاربران را قادر می‌سازد تا مقایسه‌های معناداری بین نهادهای مختلف و در دوره‌های گزارشگری مختلف انجام دهند.

علاوه بر این، IFRS استفاده از اطلاعات بی‌ طرفانه، قابل تأیید و صادقانه ارائه شده در صورت‌های مالی را الزامی می‌کند که به تقویت اعتماد بین سرمایه‌ گذاران، طلبکاران و سایر ذینفعان کمک می‌کند.

4-2# چارچوب مفهومی گزارشگری مالی

چارچوب مفهومی به عنوان ابزاری برای هیئت استانداردهای بین ‌المللی حسابداری (IASB) به منظور تدوین استانداردها عمل می‌کند.

این چارچوب، IFRS منفرد را لغو نمی‌کند.

برخی از شرکت‌ها ممکن است در غیاب الزامات خاص IFRS، از این چارچوب به عنوان مرجعی برای انتخاب رویه‌های حسابداری خود استفاده کنند.

5-2# هدف صورت‌های مالی

چارچوب مفهومی بیان می‌کند که هدف اصلی اطلاعات مالی، مفید بودن برای سرمایه‌ گذاران، وام ‌دهندگان و سایر طلبکاران موجود و بالقوه هنگام تصمیم ‌گیری در مورد تأمین مالی نهاد و اعمال حق رأی یا تأثیرگذاری بر اقدامات مدیریتی است که بر استفاده از منابع اقتصادی نهاد تأثیر می‌گذارند.

کاربران انتظارات خود از بازده را بر اساس ارزیابی خود از موارد زیر بنا می‌کنند:

• مبلغ، زمان‌ بندی و عدم قطعیت خالص جریان‌های نقدی ورودی آتی به واحد تجاری
• نظارت مدیریت بر منابع واحد تجاری

6-2# ویژگی‌های کیفی اطلاعات مالی

چارچوب مفهومی گزارشگری مالی، ویژگی‌های کیفی اساسی اطلاعات مالی را به شرح زیر تعریف می‌کند:

• مرتبط بودن
• نمایندگی وفادار

این چارچوب همچنین ویژگی‌های کیفی ارتقا دهنده زیر را شرح می‌دهد:

• قابلیت مقایسه
• قابلیت تأیید
• به موقع بودن
• قابل فهم بودن

7-2# عناصر صورت‌های مالی

چارچوب مفهومی، عناصر صورت‌های مالی را به شرح زیر تعریف می‌کند:

• دارایی: منبع اقتصادی فعلی که در نتیجه رویدادهای گذشته تحت کنترل واحد تجاری است و انتظار می‌رود، منافع اقتصادی آتی ایجاد کند.
• بدهی: تعهد فعلی واحد تجاری برای انتقال یک منبع اقتصادی در نتیجه رویدادهای گذشته است.
• حقوق صاحبان سهام: حقوقی که در دارایی‌های واحد تجاری پس از کسر کلیه بدهی‌های آن باقی می‌ماند.
• درآمد: افزایش در سود اقتصادی در طول یک دوره حسابداری به شکل جریان ورودی یا افزایش دارایی‌ها یا کاهش بدهی‌ها که به افزایش حقوق صاحبان سهام ختم می‌شود.
  با این حال، شامل مشارکت‌های انجام شده توسط مشارکت ‌کنندگان در حقوق صاحبان سهام (به عنوان مثال مالکان، شرکا یا سهامداران) نمی‌شود.
• هزینه‌ها: کاهش در دارایی‌ها یا افزایش در بدهی‌ها که منجر به کاهش در حقوق صاحبان سهام می‌شود.
  با این حال، این موارد شامل توزیع سود بین سهامداران نمی‌شود.

3# الزامات استاندارد IFRS چیست؟

با الزامات استاندارد IFRS در ادامه آشنا خواهیم شد:

1-3# ارائه صورت‌های مالی

صورت‌های مالی IFRS شامل موارد زیر است:

• صورت وضعیت مالی یا ترازنامه
• صورت سود و زیان جامع (این صورت ممکن است به شکل یک صورت واحد یا همراه با صورت سود و زیانجداگانه و صورت سایر سود و زیان‌های جامع ارائه شود.)
• صورت تغییرات در حقوق صاحبان سهام
• صورت جریان وجوه نقد
• یادداشت‌ها، شامل خلاصه‌ای از رویه‌های حسابداری مهم

اطلاعات مقایسه‌ای برای دوره گزارشگری قبلی الزامی است.

2-3# ویژگی‌های عمومی

ویژگی‌های کلی استانداردهای IFRS به شرح زیر است:

1) ارائه منصفانه و انطباق با استانداردهای IFRS

ارائه منصفانه مستلزم ارائه صادقانه اثرات معاملات، سایر رویدادها و شرایط مطابق با تعاریف و معیارهای شناخت دارایی‌ها، بدهی‌ها و درآمدها و همچنین هزینه‌ها مندرج در چارچوب استانداردهای بین ‌المللی گزارشگری مالی است.

2) تداوم فعالیت

صورت‌های مالی بر اساس تداوم فعالیت ارائه می‌شوند، مگر این که مدیریت قصد انحلال واحد تجاری یا توقف فعالیت را داشته باشد یا هیچ جایگزین واقع‌ بینانه‌ای جز انجام این کار نداشته باشد.

3) مبنای تعهدی حسابداری

یک واحد تجاری باید اقلامی را به عنوان:

• • دارایی
  • بدهی
  • حقوق صاحبان سهام
  • درآمد و هزینه

شناسایی کند که تعریف و معیارهای شناسایی آن عناصر را در چارچوب استانداردهای IFRS برآورده کنند.

4) اهمیت و تجمیع

هر طبقه مهم از اقلام مشابه باید جداگانه ارائه شود.

اقلامی که ماهیت یا عملکرد متفاوتی دارند، باید جداگانه ارائه شوند؛ مگر این که بی ‌اهمیت باشند.

5) تهاتر

تهاتر عموماً در استانداردهای IFRS ممنوع است.

با این حال، برخی استانداردها در صورت برآورده شدن شرایط خاص، تهاتر را الزامی می‌دانند. (مانند حسابداری بدهی‌های مزایای معین در استاندارد بین ‌المللی حسابداری شماره 19 و ارائه خالص بدهی‌های مالیات معوق و دارایی‌های مالیات معوق در استاندارد بین ‌المللی حسابداری شماره 12)

6) فراوانی گزارشگری

استانداردهای IFRS ایجاب می‌کند که حداقل سالانه مجموعه‌ای کامل از صورت‌های مالی ارائه شود.

با این حال، شرکت‌های بورسی عموماً صورت‌های مالی میان ‌دوره‌ای که حسابداری آنها کاملاً مطابق با استانداردهای بین ‌المللی گزارشگری مالی است را نیز منتشر می‌کنند که ارائه آنها مطابق با استاندارد بین ‌المللی حسابداری 34 با عنوان گزارشگری مالی میان ‌دوره‌ای است.

7) اطلاعات مقایسه‌ای

استانداردهای IFRS واحدهای تجاری را ملزم به ارائه اطلاعات مقایسه‌ای در رابطه با دوره قبل برای تمام مبالغ گزارش شده در صورت‌های مالی دوره جاری می‌کند.

علاوه بر این، اطلاعات مقایسه‌ای باید برای اطلاعات توصیفی و روایی نیز ارائه شود، در صورتی که برای درک صورت‌های مالی دوره جاری مرتبط باشد.

استاندارد IAS 1 همچنین زمانی که یک واحد تجاری یک سیاست حسابداری را به صورت گذشته ‌نگر اعمال می‌کند یا اقلام صورت‌های مالی خود را به صورت گذشته ‌نگر تجدید ارائه می‌کند یا زمانی که اقلام صورت‌های مالی خود را طبقه ‌بندی مجدد می‌کند، یک صورت وضعیت مالی اضافی (که ترازنامه سوم نیز نامیده می‌شود) را الزامی می‌کند.

8) یکنواختی ارائه

استانداردهای IFRS ایجاب می‌کند که نحوه ارائه و طبقه ‌بندی اقلام در صورت‌های مالی از یک دوره به دوره بعد حفظ شود، مگر اینکه:

• پس از تغییر قابل توجه در ماهیت عملیات واحد تجاری یا بررسی صورت‌های مالی آن، مشخص شود که با توجه به معیارهای انتخاب و به کارگیری رویه‌های حسابداری مندرج در استاندارد حسابداری بین ‌المللی شماره ۸، ارائه یا طبقه ‌بندی دیگری مناسب ‌تر خواهد بود.
• یک استاندارد IFRS نیاز به تغییر دارد.

3-3# صورت‌های جریان نقدی

صورت‌های جریان نقدی در استانداردهای IFRS به شرح زیر ارائه می‌شوند:

• جریان‌های نقدی عملیاتی: فعالیت‌های اصلی مولد، درآمد واحد تجاری هستند و عموماً با استفاده از روش غیرمستقیم محاسبه می‌شوند که در آن سود یا زیان بابت اثرات معاملات غیرنقدی، هرگونه انتقال وجه یا تعهدی مربوط به دریافت‌ها یا پرداخت‌های نقدی گذشته یا آینده و اقلام درآمد یا هزینه مرتبط با جریان‌های نقدی سرمایه‌ گذاری یا تأمین مالی تعدیل می‌شود.
• جریان‌های نقدی سرمایه ‌گذاری: تحصیل و واگذاری دارایی‌های بلندمدت و سایر سرمایه‌ گذاری‌هایی که در معادل‌های نقدی لحاظ نشده‌اند.
  این معادل‌ها نشان دهنده میزان هزینه‌هایی است که برای منابعی که به منظور ایجاد درآمد و جریان‌های نقدی آینده در نظر گرفته شده ‌اند، انجام شده است.
  فقط هزینه‌هایی که منجر به شناسایی دارایی در صورت وضعیت مالی می‌شوند، واجد شرایط طبقه ‌بندی به عنوان فعالیت‌های سرمایه ‌گذاری هستند.
• جریان‌های نقدی تأمین مالی: فعالیت‌هایی که منجر به تغییر در اندازه و ترکیب حقوق صاحبان سهام و وام‌های پرداختی واحد تجاری می‌شوند.
  این فعالیت‌ها مهم هستند؛ زیرا در پیش‌ بینی ادعای تأمین‌ کنندگان سرمایه واحد تجاری در مورد جریان‌های نقدی آینده مفید هستند.

4# کاربرد استاندارد IFRS چیست؟

این موضوع که آیا کسب و کار شما باید دستورالعمل‌های حسابداری IFRS را رعایت کند یا خیر، عمدتاً به کشوری که در آن زندگی می‌کنید، بستگی دارد.

کاربردهای اصلی IFRS عبارت‌ اند از:

• ایجاد شفافیت مالی: ارائه گزارش‌های مالی دقیق و منسجم برای درک بهتر وضعیت واقعی شرکت ضروری است.
• افزایش قابلیت مقایسه: امکان مقایسه عملکرد مالی شرکت‌های مختلف در کشورهای گوناگون وجود دارد.
• تسهیل جذب سرمایه ‌گذاری بین ‌المللی: چون سرمایه ‌گذاران خارجی راحت‌ تر می‌توانند، عملکرد شرکت‌ها را تحلیل کنند.
• بهبود تصمیم ‌گیری مدیریتی و مالی: مدیران می‌توانند بر اساس داده‌های استاندارد شده تصمیمات دقیق‌ تری بگیرند.
• کاهش هزینه‌های حسابرسی و گزارشگری: به دلیل این که چارچوب گزارشگری در سطح بین ‌المللی یکپارچه است.
• تسهیل ادغام و همکاری شرکت‌های چند ملیتی: چون همه از یک زبان حسابداری مشترک استفاده می‌کنند.

5# علل اهمیت استاندارد IFRS چیست؟

علل اهمیت استاندارد IFRS به صورت زیر است:

1-5# دقت داده‌های پیشرفته

تنها تعداد کمی از عوامل می‌توانند به‌ اندازه ثبت نادرست اطلاعات مالی، میزان انطباق با استانداردهای IFRS را تضعیف کنند.

با اجرای دقیق فرآیندهای گزارشگری، کنترل‌های داخلی قوی و استفاده از نرم‌ افزارهای مالی مطمئن، می‌توان مطمئن شد که داده‌های مالی شفاف، صحیح و منطبق با اصول IFRS ارائه می‌شوند.

با انتخاب یک پلتفرم اتوماسیون با قابلیت‌های یکپارچه‌ سازی جامع، مانند نرم ‌افزار اتوماسیون حساب‌های دریافتی، می‌توان داده‌های به ‌موقع و دقیق را مستقیماً از سیستم‌های برنامه ‌ریزی منابع سازمانی (ERP) موجود بدون نیاز به رونویسی، به بخش صدور فاکتور خود وارد کنید.

2-5# گزارش ‌دهی ساده و روان

داشتن داده‌های مالی دقیق در سیستم‌های شما، بار گزارش ‌دهی مربوط به استانداردهای IFRS را به میزان قابل توجهی کاهش می‌دهد.

علاوه بر این، بسیاری از پلتفرم‌ها با ابزارهای گزارش ‌دهی پیشرفته ارائه می‌شوند که تلاش مورد نیاز برای مستندسازی امور مالی را به حداقل می‌رساند.

3-5# شناسایی سریع درآمد

استاندارد بین ‌المللی گزارشگری مالی شماره ۱۵ (IFRS 15) معیارهای خاصی را برای شناسایی درآمد مشخص می‌کند و آن را به انتقال کنترل کالا یا خدمات به جای تکمیل یک تراکنش خاص، مرتبط می‌سازد.

بنابراین، بسیار مهم است که شما به سرعت و با دقت زمان تحویل محصولات یا خدمات را شناسایی کنید که اگر تحت یک مدل اشتراکی فعالیت می‌کنید، گاهی اوقات می‌تواند پیچیده شود.

صرف‌نظر از استراتژی صدور صورتحساب، استفاده از گردش‌های کاری خودکار (اتوماسیون) که فرآیند صدور فاکتور را به ‌صورت شفاف و مرحله ‌به ‌مرحله هدایت می‌کنند، شما را در موقعیت بسیار بهتری قرار می‌دهد تا پرداخت‌ها را روان ‌تر مدیریت کرده و زمان ثبت درآمد را با دقت بیشتری تشخیص دهید.

4-5# بهبود جریان نقدی

طبق استانداردهایIFRS  سازمان‌ها باید به شکل معمول جزئیات دقیقی از جریان نقدی کلی و ریسک‌های نقدینگی مرتبط را افشا کنند.

پلتفرم اتوماسیون مناسب می‌تواند به شما کمک کند تا سرمایه ورودی و خروجی خود را به‌ صورت مؤثرتری ردیابی و از آن برای کسب ‌و کارتان استفاده کنید.

5-5# مدیریت ریسک ساده ‌شده

برای ارزیابی مؤثر وضعیت مالی کسب‌ و کارتان، ردیابی دارایی‌های موجود و درآمد ورودی و شناسایی خطرات بالقوه مانند بدهی‌های معوق مورد انتظار ضروری است.

خوشبختانه، اتوماسیون حسابداری و وصول مطالبات به محدود کردن پتانسیل این زیان‌ها کمک می‌کند.

6# مروری بر استانداردهای IFRS

هفده اصل IFRS توسط این بنیاد تدوین شده؛ با این حال، این اصول مجموعه‌ای از دستورالعمل‌های مفید و سطح بالا را به جای قوانین مستقیم برای شرکت‌ها هنگام انتشار گزارش‌های مالی ارائه می‌دهند.

1-6# بررسی استانداردهای اصلی  IFRS

سه استاندارد کلیدی IFRS که باید درک شوند عبارت اند از: IFRS 9 ،IFRS 15 و IFRS 16.

• استاندارد IFRS 9: ارزیابی ریسک اعتباری برای ابزارهای مالی را بهبود می‌بخشد و با اصول شناسایی درآمد در استاندارد بین ‌المللی گزارشگری مالی شماره ۱۵ (IFRS 15) همسو است.
• استاندارد IFRS 15: شناسایی درآمد را استاندارد می‌کند که برای مقایسه ‌پذیری بسیار مهم است.
• استاندارد IFRS 16: اجاره‌ها را در ترازنامه‌ها لحاظ می‌کند و یک دیدگاه مالی جامع ارائه می‌دهد.

این استانداردها در مجموع شفافیت و قابلیت اطمینان را ارتقا می‌دهند و به تصمیم ‌گیری و اعتماد سرمایه‌ گذاران در سطح جهانی کمک می‌کنند.

آن‌ها پیامدهای قابل توجهی در شناسایی درآمد، ابزارهای مالی و حسابداری اجاره‌ها دارند.

2-6# به ‌روزرسانی‌ها و اصلاحات اخیر در استانداردهای اصلی IFRS

قابل توجه‌ترین به ‌روز رسانی در استانداردهای IFRS، معرفی استاندارد بین‌ المللی گزارشگری مالی شماره ۱۷ در سال ۲۰۲۳ بوده که با هدف افزایش شفافیت و کاهش تنوع در حسابداری قراردادهای بیمه انجام شد.

سایر اصلاحات اخیر، نحوه افشای رویه‌های حسابداری شرکت‌ها، تعریف برآوردهای حسابداری و نحوه محاسبه مالیات‌های معوق در معاملات خاص مانند اجاره‌ها و از رده خارج کردن تجهیزات توسط شرکت‌ها را تغییر داده است.

7# مزایای استاندارد IFRS چیست؟

در دنیای تجارت امروز، شرکت‌ها اغلب درگیر معاملاتی هستند که فراتر از مرزها گسترش می‌یابند و فرصت‌های سرمایه‌ گذاری را در سطح جهانی بررسی می‌کنند.

در گذشته، این کار دشوار بود؛ زیرا کشورهای مختلف قوانین حسابداری متفاوتی داشتند که معاملات را پرهزینه ‌تر و پیچیده ‌تر می‌کرد.

• استاندارد جهانی برای همه: استانداردهای IFRS تضمین می‌کنند که کشورهای جهان از استانداردهای حسابداری یکسانی پیروی می‌کنند و پیچیدگی‌ها و خطرات مرتبط با قوانین متنوع را کاهش می‌دهند.
• افزایش اعتماد در بازارها: استانداردهای IFRS با ارتقای ثبات، اعتماد به بازارهای مالی بین ‌المللی و شرکت‌های فهرست شده در آنها را افزایش می‌دهند.
  سرمایه‌ گذاران می‌توانند به یک رویکرد استاندارد تکیه کنند.
• ضروری برای اعتماد سرمایه ‌گذار: سرمایه ‌گذاران به اطلاعات مالی ارائه شده توسط شرکت‌ها اعتماد دارند؛ زیرا استانداردهای بین ‌المللی گزارشگری مالی، زمینه مشترکی را برای گزارشگری ایجاد و شفافیت و قابلیت اطمینان را تضمین می‌کنند.
• مقایسه‌های ساده‌ شده: استانداردهای IFRS مقایسه شرکت‌های مختلف را آسان می‌کنند که امکان تجزیه و تحلیل ساده‌ از عملکرد یک شرکت را فراهم می‌کند.