برنامه ریزی سناریویی روشی راهبردی برای مواجهه با آینده‌های نامطمئن است که به جای تکیه بر یک پیش بینی قطعی، مجموعه‌ای از سناریوهای مختلف را بر اساس روندها، نیروهای محرک تغییر و عدم قطعیت‌های کلیدی ترسیم می‌کند.
این رویکرد به سازمان‌ها و تصمیم گیران کمک می‌کند تا آینده را نه به عنوان یک مسیر ثابت؛ بلکه به صورت چند مسیر ممکن ببینند و استراتژی‌هایی انعطاف پذیر طراحی کنند؛ به گونه‌ای که در برابر شرایط متفاوت و حتی غیرمنتظره، آمادگی و تاب آوری بیشتری داشته باشند.
در این مقاله به بررسی برنامه‌ریزی سناریویی، علل اهمیت، ابزار، انواع، موارد استفاده، نحوه استفاده، مراحل، گام‌ها و مزایای برنامه‌ریزی سناریویی می‌پردازیم.
1# برنامه ریزی سناریویی چیست؟
برنامه ریزی سناریویی، فرضیاتی در مورد آینده و چگونگی تغییر محیط کسب و کار شما در طول زمان با توجه به آینده است.
به صورت دقیق‌تر باید گفت که برنامه‌ریزی سناریویی، شناسایی مجموعه‌ای خاص از عدم قطعیت‌ها و واقعیت‌های مختلف از هر آنچه ممکن است در آینده کسب و کار شما اتفاق بیفتد.
برنامه‌ریزی سناریویی، سناریوهای مختلف آینده را بررسی می‌کند و ترکیبات متنوعی از فرضیات و رویدادها را در نظر می‌گیرد.
این سناریوها پیش بینی نیستند؛ بلکه دیدگاه‌های جایگزین در مورد چگونگی وقوع آینده هستند.
با تجزیه و تحلیل این سناریوها، سازمان‌ها می‌توانند چالش‌ها و فرصت‌های بالقوه را پیش بینی کنند و به آنها کمک می‌کند تا در هنگام وقوع رویدادها، به شکل مؤثر واکنش نشان دهند.
برای مثال، کشاورزان از برنامه‌ریزی سناریویی برای پیش بینی خوب یا بد بودن برداشت محصول، بسته به آب و هوا، استفاده می‌کنند.
این نوع برنامه ریزی به آنها کمک می‌کند تا فروش و همچنین سرمایه گذاری‌های آینده خود را پیش بینی کنند.
برنامه‌ریزی سناریویی ممکن است عواقب وخیمی در سازمان شما نداشته باشد؛ اما اگر انجام نشود، خطر افزایش هزینه‌ها، افزایش ریسک‌ها و از دست دادن فرصت‌ها را به جان می‌خرید.
برنامه‌ریزی سناریویی که در ابتدا برای استراتژی‌های نظامی توسعه داده شد و بعدها توسط دنیای شرکت‌ها مورد استقبال قرار گرفت، در محیط‌های نامطمئن، پیچیده یا با تغییرات سریع مفید است.
این روش به سازمان‌ها اجازه می‌دهد تا استراتژی‌ها را در برابر حالت‌های احتمالی آینده آزمایش کرده، تأثیرات تصمیمات اخیر را درک کنند و آمادگی خود را برای رویدادهای غیرمنتظره افزایش دهند.
اساساً، برنامه ریزی سناریویی تمرکز را از تلاش برای پیش بینی آینده به درک پویایی‌هایی که آن را شکل می‌دهند، تغییر می‌دهد.
2# علل اهمیت برنامه ریزی سناریویی
در چشم انداز جهانیِ همواره در حال تحول، عدم قطعیت‌ها فراوان هستند.
چه تغییرات ژئوپلیتیکی و چه نوسانات بازار یا پیشرفت‌های فناوری، این عدم قطعیت‌ها می‌توانند تأثیر قابل توجهی بر آینده یک سازمان داشته باشند.
برنامه‌ریزی سناریویی ضروری است، زیرا به سازمان‌ها کمک می‌کند تا با پیش بینی پیامدهای مختلف و تهیه استراتژی‌های متناسب با آن، از این عدم قطعیت‌ها عبور کنند.
این امر سازمان‌ها را به انعطاف پذیری و سازگاری لازم نه تنها برای بقا؛ بلکه پیشرفت در بحبوحه تغییرات مجهز می‌کند.
1-2# تصمیم گیری آگاهانه
تصمیم گیری در خلأ می‌تواند خطرناک باشد.
شرکت‌ها باید پیامدهای بالقوه و زمینه‌ای را که تصمیم در آن گرفته می‌شود، در نظر بگیرند تا از انتخاب‌هایی که می‌توانند در درازمدت مضر باشند، جلوگیری کنند.
برنامه‌ریزی سناریویی به اطمینان از آگاهانه بودن تصمیمات کمک می‌کند.
با درک سناریوهای مختلفی که ممکن است رخ دهند، تصمیم گیرندگان می‌توانند مزایا و معایب را بسنجند و انتخاب‌هایی همسو با اهداف سازمان انجام دهند و در برابر تغییرات احتمالی محیطی مقاوم باشند.
2-2# پایداری بلندمدت
برای هر سازمانی، پایداری بلندمدت از اهمیت بالایی برخوردار است.
برنامه‌ریزی سناریویی برای پایداری بسیار مهم است؛ زیرا تضمین می‌کند که سازمان‌ها فقط به اینجا و اکنون فکر نمی‌کنند؛ بلکه آینده را نیز در نظر می‌گیرند.
از طریق برنامه‌ریزی سناریویی، سازمان‌ها می‌توانند مطمئن شوند که استراتژی‌هایشان پایدار بوده و تأثیر بلندمدت تصمیمات خود را در نظر می‌گیرند که برای موفقیت مداوم بسیار مهم است.
3# ابزار برنامه ریزی سناریویی
برنامه ریزی سناریویی مؤثر نیازمند استفاده از ابزار و نرم افزارهای مختلفی است که جمع آوری داده‌ها، ساخت سناریو، شبیه سازی و تجسم را تسهیل می‌کنند.
این ابزار و نرم افزارها می‌توانند، فرآیند برنامه‌ریزی سناریویی را به شکل قابل توجهی ساده کرده و کیفیت سناریوهای توسعه یافته را افزایش دهند.
در این بخش، مروری بر ابزار برنامه ریزی سناریویی، از جمله ابزار مورد استفاده برای ساخت سناریوها، خواهیم داشت.
1-3# سناریوسازی
ابزار سناریوسازی برای ایجاد و ساختاردهی سناریوهای مختلفی که نمایانگر حالت‌های مختلف آینده هستند، ضروری هستند.
این ابزار اغلب با قالب‌ها و چارچوب‌هایی ارائه می‌شوند که کاربران را در فرآیند توسعه سناریو راهنمایی می‌کنند.
این ابزار ترتیب سیستماتیک اطلاعات و داده‌ها، شناسایی عدم قطعیت‌ها و روندهای بحرانی و ساخت روایت‌های منسجم برای هر سناریو را تسهیل می‌کنند.
برخی از این ابزار ممکن است، شامل درخت‌های تصمیم گیری یا ماتریس‌ها باشند تا به ترسیم ارتباط بین متغیرها و پیامدهای مختلف کمک کنند.
2-3# ابزار محبوب برنامه ریزی سناریویی
- سناریوسازی قیاسی: این ابزار با شناسایی نتیجه شروع می‌شود و با حرکت به عقب، رویدادهایی را که منجر به این نتیجه شده را درک می‌کند.
- سناریوسازی استقرایی: برخلاف سناریوسازی قیاسی، این ابزار با حقایق شناخته شده شروع می‌شود و به سمت توسعه نتایج بالقوه پیش می‌رود.
- منطق‌های شهودی: این رویکرد از شهود و تخصص برای ساخت سناریوهایی پیرامون بینش‌های به دست آمده از طریق اسکن و تحلیل گسترده محیطی استفاده می‌کند.
3-3# مدل‌های شبیه سازی در برنامه ریزی سناریویی
مدل‌های شبیه سازی در برنامه ریزی سناریویی حیاتی هستند؛ زیرا سازمان‌ها را قادر می‌سازند تا سناریوهای مختلف را مدل سازی کرده و پیامدهای آن را تحت شرایط مختلف بررسی کنند.
با استفاده از این ابزار، شرکت‌ها می‌توانند رفتار بازارها، مشتریان و عملیات داخلی را شبیه سازی کنند تا تأثیر سناریوهای مختلف را ارزیابی کنند.
مدل‌های شبیه سازی محبوب عبارت اند از:
- مدل سازی دینامیک سیستم: این رویکرد به درک رفتار سیستم‌های پیچیده در طول زمان کمک می‌کند.
- شبیه سازی‌های مونت کارلو: این تکنیک آماری از توزیع‌های احتمال و نمونه گیری تصادفی برای تخمین نتایج ممکن استفاده می‌کند.
- مدل سازی مبتنی بر عامل: این تکنیک برای شبیه سازی تعاملات عامل‌های خودمختار (مثلاً مصرف کنندگان یا شرکت‌ها) برای ارزیابی تأثیرات آنها بر کل سیستم استفاده می‌کند.
4-3# تجسم داده‌ها
ابزار مصورسازی داده‌ها برای انتقال مؤثر نتایج تحلیل سناریو بسیار مهم هستند.
این ابزار به ایجاد نمودارها، چارت‌ها و سایر ابزار بصری برای نمایش داده‌ها به شکلی قابل فهم کمک می‌کنند.
با نمایش بصری داده‌ها، سازمان‌ها می‌توانند روندها و الگوهایی را که از تحلیل سناریو پدیدار می‌شوند، بهتر درک کنند.
4# انواع برنامه ریزی سناریویی
برخی از انواع رایج برنامه ریزی سناریویی به صورت زیر هستند.
1-4# سناریوهای کمی
مدل‌های مالی که امکان ارائه نسخه‌های بهترین و بدترین حالت خروجی‌های مدل را فراهم می‌کنند.
این مدل‌ها را می‌توان با تغییر تعداد محدودی از متغیرها یا عوامل به سرعت تغییر داد.
سناریوهای کمی نیز برای توسعه پیش بینی‌های تجاری سالانه استفاده می‌شوند.
این مدل‌ها فرض می‌کنند که متغیرهای کلیدی شناخته شده و روابط بین آنها ثابت است.
2-4# سناریوهای عملیاتی
سناریوی عملیاتی یکی از رایج ترین انواع برنامه ریزی سناریویی است که یک سازمان به صورت داخلی انجام می‌دهد.
سناریوهای عملیاتی به شکل خاص تأثیر فوری یک رویداد را بررسی می‌کنند.
سپس سناریو پیامدهای استراتژیک کوتاه مدت را ارائه می‌دهد.
3-4# سناریوهای هنجاری
این سناریوها یک وضعیت نهایی ترجیحی یا قابل دستیابی را توصیف می‌کنند.
این سناریوها کمتر شامل برنامه ریزی عینی هستند و بیشتر به سمت بیان اهداف گرایش دارند.
این اهداف لزوماً در مورد یک چشم انداز سازمانی نیستند؛ بلکه بیشتر در مورد چگونگی عملکرد شرکت در آینده هستند.
سناریوهای هنجاری اغلب با انواع دیگر برنامه‌ریزی سناریویی ترکیب می‌شوند؛ زیرا خلاصه‌ای از تغییرات و فهرستی هدفمند از فعالیت‌ها را ارائه می‌دهند.
4-4# سناریوهای مدیریت استراتژیک
این سناریوها اساساً داستان‌هایی هستند که اطلاعات کمی در مورد شرکت یا صنعت ارائه می‌دهند؛ اما بیشتر در مورد محیطی هستند که محصولات و خدمات در آن مصرف می‌شوند.
این موارد اغلب چالش برانگیزترین سناریوها برای رهبران شرکت هستند؛ زیرا به یک دیدگاه گسترده در صنعت، اقتصاد و جهان نیاز دارند.
از جنبه مثبت، آنها به برنامه ریزان آزادی عمل برای تصمیم گیری‌های طوفان فکری و یک مأموریت گسترده برای داستان سرایی می‌دهند.
در برخی موارد، شرکت‌ها تحلیلگران یا آینده پژوهانی را استخدام می‌کنند که وظیفه آنها مطالعه روندها، تجزیه و تحلیل احتمال تحولات آینده و کمک به سازمان‌ها برای آماده شدن برای این تغییرات بالقوه است.
5# موارد استفاده از برنامه ریزی سناریویی
برنامه‌ریزی سناریویی در بسیاری از صنایع برای پرداختن به چالش‌های پیچیده و تصمیم گیری‌های آگاهانه مورد استفاده قرار می‌گیرد:
1-5# بخش انرژی
شرکت‌های بخش انرژی در استفاده از برنامه‌ریزی سناریویی پیشگام بوده‌اند.
برخی از شرکت‌های انرژی در دهه 1970 شروع به استفاده از برنامه‌ریزی سناریویی برای پیش بینی تغییرات جهانی در تقاضا و عرضه انرژی کردند.
این روش، برخی از شرکت‌ها را قادر ساخت تا بحران نفتی اوایل دهه 1970 را پیش بینی و به شکل مؤثر به آن پاسخ دهند و از این طریق مزیت رقابتی نسبت به سایر شرکت‌های نفتی کسب کنند.
2-5# بهداشت و درمان
سازمان‌های بهداشت و درمان از آن برای آماده شدن برای انواع چالش‌های آینده، از بیماری‌های همه گیر گرفته تا تغییرات در مقررات، استفاده می‌کنند.
3-5# صنعت خودرو
صنعت خودروبا توجه به نوآوری‌های تکنولوژیکی و تغییر ترجیحات مصرف کنندگان، با تغییرات سریعی روبرو است.
خودروسازان بزرگ از این برنامه‌ریزی برای پیش بینی پذیرش خودروهای برقی و فناوری‌های خودران استفاده کرده‌اند.
این امر به آنها کمک کرده است تا سرمایه گذاری‌ها را به گونه ای مؤثر تخصیص داده و استراتژی‌های توسعه محصول خود را تنظیم کنند.
4-5# خدمات مالی
بانک‌ها و مؤسسات مالی از آن برای ارزیابی ریسک‌ها و تدوین استراتژی‌ها برای سناریوهای مختلف اقتصادی، از جمله رکودهای احتمالی، استفاده می‌کنند.
5-5# خرده فروشی
در خرده فروشی برنامه‌ریزی سناریویی می‌تواند برای پیش بینی تغییرات در رفتار مصرف کننده و روندهای بازار استفاده شود.
6-5# مخابرات
مخابرات از برنامه‌ریزی سناریویی برای پیش بینی پیشرفت‌های فناوری و تغییرات در محیط‌های نظارتی استفاده می‌کند.
شرکت‌ها از این رویکرد برای هدایت سرمایه گذاری در فناوری‌های نوظهور و تدوین استراتژی‌هایی برای توسعه بین المللی استفاده کرده‌اند.
6# نحوه استفاده از برنامه ریزی سناریویی
برنامه‌ریزی سناریویی با هدف تعریف عدم قطعیت‌های حیاتی و توسعه سناریوهای محتمل به منظور بحث در مورد تأثیرات و پاسخ‌هایی که باید برای هر یک از آنها ارائه دهید، انجام می‌شود.
اگر از آنچه ممکن است، اتفاق بیفتد آگاه باشید، احتمال بیشتری وجود دارد که با آنچه که اتفاق خواهد افتاد، مقابله کنید.
فرآیند توسعه سناریو شامل ۴ مرحله حیاتی است.
پس از شناسایی نیروهای محرک و عدم قطعیت‌های حیاتی برای ماه‌ها یا سال‌های آینده، هدف توسعه شامل ۴ سناریوی متمایز است که بیشترین احتمال وقوع را دارند.
بهترین راه برای انجام همه این مراحل، برگزاری کارگاه‌هایی است که در طی آن همه شرکت کنندگان با هم طوفان فکری می‌کنند تا به شما در یافتن راه حل‌های خلاقانه کمک کنند.
چهار سناریو، در مقایسه با انبوه سناریوهای ممکن، تعداد زیادی نیست؛ اما برای تمرکز روی مسائل اصلی مورد بحث کافی است.
فرآیند ایجاد سناریوهای خودتان بسیار ساده است.
شما باید:
- نیروهای محرک خود را شناسایی کنید: برای شروع، باید در مورد تغییرات بزرگ جامعه، اقتصاد، فناوری و سیاست در آینده بحث کنید و ببینید که چگونه بر شرکت شما تأثیر خواهد گذاشت.
- عدم قطعیت‌های بحرانی خود را شناسایی کنید: وقتی نیروهای محرک خود را شناسایی و فهرست کردید، فقط دو مورد را انتخاب کنید. (یعنی آن‌هایی که بیشترین تأثیر را بر کسب و کار شما دارند.)
- طیف وسیعی از سناریوهای محتمل را توسعه دهید: هدف اکنون تشکیل نوعی ماتریس با دو عدم قطعیت بحرانی به عنوان محور است.
بسته به این که هر یک از عدم قطعیت‌ها در چه جهتی قرار خواهند گرفت، اکنون می‌توانید چهار سناریوی ممکن برای آینده ترسیم کنید. - در مورد پیامدها بحث کنید: در طول این مرحله نهایی، شما باید پیامدها و تأثیرات مختلف هر سناریو را مورد بحث قرار دهید، شروع به بازنگری استراتژی خود کرده و مأموریت و اهداف خود را با در نظر گرفتن هر سناریو تعیین کنید.
1-6# چگونه به یک برنامه‌ریزی سناریویی نزدیک شویم؟
برنامه‌ریزی سناریویی می‌تواند یک اقدام مهم باشد که نیاز به سطحی از راحتی در مواجهه با حدس و گمان و ابهام و توانایی پایه گذاری عمل بر اساس داده‌های قابل اعتماد دارد.
با این حال، رهبران کسب و کار نیازی به شروع از صفر ندارند.
بهترین شیوه‌های اثبات شده و همچنین برخی از مشکلات رایج برای اجتناب وجود دارد که می‌تواند به آنها کمک کند تا تلاش‌های خود را به شکل مؤثرتری انجام دهند و مطمئن شوند که این فرآیند معتبر و عملی است.
- اقداماتی که باید انجام شود:
- از مدیریت ارشد تعهداتی را دریافت، اعضای تیم را انتخاب کرده و سناریوهایی را پیرامون مسائل کلیدی که باید مورد بررسی و ارزیابی قرار گیرند، سازماندهی کنید.
- فرضیات را به روشنی تعریف، روابط بین محرک‌ها را برقرار کرده و تعداد سناریوهای ایجاد شده را محدود کنید.
- مطمئن شوید که هر سناریو، دیدگاهی منطقی از آینده را ارائه می‌دهد.
- روی تفاوت‌های اساسی بین سناریوها تمرکز کنید.
- شاخص‌های کلیدی عملکرد (KPI) را مشخص کرده و سناریوها و فرضیات را به صورت منظم به روز رسانی کنید.
- اقداماتی که باید از آنها اجتناب کرد:
- از توسعه سناریوها بدون تعریف اولیه مسائل خودداری کنید.
- سناریوهای زیادی ایجاد نکنید؛ سه سناریو نقطه شروع خوبی است.
با بهترین حدس خود در مورد چگونگی پیشرفت کسب و کار شروع کنید، یک سناریو برای بهتر شدن اوضاع و سناریوی دیگری برای بدتر شدن اوضاع اضافه کنید.
یک نقطه شروع خوب شامل ۵۰٪ برای بهترین حدس، سپس ۲۵٪ برای بهتر شدن اوضاع و ۲۵٪ برای بدتر شدن اوضاع است. - سعی نکنید سناریویی بی نقص را توسعه دهید؛ جزئیات بیشتر به معنای دقت بیشتر نیست.
- از تمرکز بیش از حد روی یک سناریوی خاص خودداری کنید.
- بعد از این که دیگر سناریویی مرتبط نیست، به آن پایبند نمانید.
7# مراحل برنامه‌ریزی سناریویی
مراحل برنامه‌ریزی سناریویی به صورت زیر است:
1-7# جمع کردن تیم مناسب
در شرکت‌های بزرگ، گروه‌های برنامه ریزی و تحلیل مالی باید گنجانده شوند؛ اما اگرچه متخصصان مالی مطمئناً می‌توانند فرآیند برنامه‌ریزی سناریویی را رهبری کنند؛ اما به تنهایی موفق نخواهند بود.
این تلاش باید رهبران سراسر سازمان، از جمله واحدهای تجاری و منابع انسانی را به هم متصل کند.
2-7# دریافت داده‌های مناسب
برای این که تیم‌های مالی بتوانند با اطمینان عمل کنند، به داده‌های مناسب، فراتر از دفتر کل، نیاز دارند.
برای ایجاد مدل‌های بهتر و دقیق‌تر، بخش مالی به داده‌های فروش تاریخی و مقایسه ای، تعداد کارکنان و رشد مورد انتظار و البته، ارقام واقعی از دفتر کل نیاز دارد.
آنها همچنین باید هزینه‌های تولید محصولات و خدمات، این که کدام محصولات بنیادی و کدامیک افزایشی هستند را درک کنند.
3-7# مدل با سناریوهای پایه
تیم‌های مالی باید توسعه مدل‌های پایه پایین، متوسط و بالا را در نظر بگیرند.
سناریوی پایین جایی است که هزینه‌ها و درآمدها چالش برانگیز هستند.
هدف آن یافتن صرفه جویی در هزینه‌ها و در عین حال ارائه محصولات با کیفیت و به موقع خواهد بود.
سناریوی متوسط فرض می‌کند که فروش بر اساس واقعیت‌های دوره گذشته به رشد خود ادامه خواهد داد.
این سناریو نشان می‌دهد که ارقام فروش دوره گذشته چگونه با پیش بینی‌ها مقایسه می‌شوند و برای حفظ مسیر، چه تعدیلاتی باید در تعداد کارکنان و سایر هزینه‌های دپارتمان انجام دهید.
4-7# ارائه تحلیل نقطه سر به سر
تحلیل نقطه سر به سر، با استفاده از داده‌ها، به تصمیم گیری در مورد سطح سر به سر جریان نقدی کمک می‌کند.
این تحلیل به حداقل حجم فروشی که شرکت برای ادامه فعالیت عادی خود به آن نیاز دارد و برنامه‌های جبران خسارت فروش نگاه می‌کند تا ببیند آیا نیاز به تنظیم کمیسیون‌ها یا پاداش‌ها وجود دارد یا خیر.
8# گام‌های برنامه‌ریزی سناریویی
گام‌هایی برای برنامه‌ریزی سناریویی به صورت زیر هستند.
1-8# حتی در شرایط عدم قطعیت، محرک‌های بحرانی را شناسایی کنید.
وقتی با بحران مواجه می‌شویم، رهبران مالی به سرعت با تدوین سناریوهای متعدد، دستورالعمل‌هایی را برای نحوه واکنش سازمان تعیین می‌کنند.
این سناریوها بر اساس مجموعه ای از فرضیات پیرامون رویدادهایی ساخته می‌شوند که بر بقای سازمان تأثیر می‌گذارند و باید مجموعه ای از اقدامات را آغاز کنند.
در مواقع بحران، شرکت‌ها باید داده‌های تاریخی را با نتایج محتمل ترکیب کرده تا پیامدهای هر بخش از سازمان را تعیین کنند.
طرح‌های سناریو می‌توانند به رهبران فضای تنفس بدهند تا سرعت خود را کم کرده و عوامل اقتصادی، سیاسی و محیطی را ارزیابی کنند.
این عوامل اولویت بندی شده، بخش مهمی از سناریوهای بحران هستند.
2-8# سناریوهای چندگانه را توسعه دهید؛ اما آن را ساده نگه دارید.
هنگام ساخت سناریوهای متعدد، تیم‌های مالی به راحتی ممکن است در طیف وسیعی از نتایج بالقوه غرق شوند.
چگونه کسی می‌تواند به درستی برای این همه احتمال برنامه ریزی کند؟ به عبارت ساده، شما نمی‌توانید.
به همین دلیل بهتر است، آن را ساده نگه دارید.
روی دو تا سه عدم قطعیت اصلی تمرکز کنید و سناریوها را از آنجا بسازید.
رهبران مالی باید اولویت بندی کرده و دیدگاه‌هایی را در مورد هر یک از سناریوها توسعه دهند تا به شرکت در جهت یابی کمک کنند.
3-8# یک استراتژی واکنشی سریع بسازید.
هر سناریو باید شامل جزئیات کافی برای ارزیابی احتمال موفقیت یا شکست گزینه‌های استراتژیک مختلف باشد.
پس از مشخص شدن همه این موارد، رهبران مالی می‌توانند چارچوبی ایجاد کنند که به تیم اجرایی در تصمیم گیری کمک کند.
هر تصمیمی که گرفته می‌شود باید به صورت بلادرنگ رصد شود تا تیم بتواند در واکنش مداوم خود چابک باشد.
9# مزایای برنامه‌ریزی سناریویی
برنامه‌ریزی سناریویی می‌تواند مزایای متعددی برای کسب و کار شما داشته باشد.
این مزایا شامل موارد زیر است:
- مدیریت ریسک: با در نظر گرفتن پیامدهای مختلف، برنامه‌ریزی سناریویی به شناسایی پتانسیل‌ها کمک می‌کند.
- تصمیم گیری آگاهانه: بینش‌های مبتنی بر داده را فراهم کرده که تصمیم گیری آگاهانه را تسهیل می‌کند و به کسب و کار اجازه می‌دهد تا انتخاب‌های بهتری را که با اهداف بلندمدت همسو هستند، انجام دهد.
- سازگاری: با پرورش یک طرز فکر سازگار در سازمان، برنامه‌ریزی سناریویی کمک می‌کند تا مطمئن شوید که کسب و کار شما آماده است تا به سرعت استراتژی‌های خود را در پاسخ به تغییرات محیط خارجی تنظیم کند.
- نوآوری و خلاقیت: با بررسی آینده‌های مختلف، تفکر نوآورانه را تحریک کرده و حل خلاقانه مسئله را تشویق می‌کند.
- مزیت رقابتی: درک وضعیت‌های بالقوه آینده و آمادگی برای آنها می‌تواند به کسب و کار شما نسبت به رقبایی که ممکن است به اندازه شما سازگار نباشند، مزیت رقابتی بدهد.
درباره نویسنده : فریبا صالح
نظرتون درباره این مقاله چیه؟
ما رو راهنمایی کنید تا اون رو کامل تر کنیم و نواقصش رو رفع کنیم.
توی بخش دیدگاه ها منتظر پیشنهادهای فوق العاده شما هستیم.
