قانون برگزاری مناقصات یکی از مهم‌ترین و اساسی‌ترین قوانین در حوزه معاملات دولتی و عمومی در ایران است که با هدف ایجاد شفافیت، رقابت سالم و جلوگیری از فساد در این معاملات تدوین و تصویب شده است.
این قانون که در سال 1383 به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید، چارچوب‌ها و ضوابط مشخصی را برای برگزاری مناقصات تعیین می‌کند و تمامی دستگاه‌های اجرایی، وزارتخانه‌ها، سازمان‌ها و شرکت‌های دولتی موظف به رعایت آن هستند.
در این مقاله، به بررسی دقیق و جامع ماده‌های مختلف این قانون می‌پردازیم و کاربردها و اهمیت هر یک از آن‌ها را مورد تحلیل قرار خواهیم داد.
این بررسی به ما کمک می‌کند تا با جزئیات و الزامات قانونی مناقصات در ایران آشنا شویم و بتوانیم به درک بهتری از فرآیندها و مراحل مختلف آن دست یابیم.
1# مناقصه چیست؟
مناقصه فرایندی رقابتی است که در آن تعهدات موضوع معامله به مناقصه‌گری که کمترین قیمت متناسب را پیشنهاد کرده باشد، واگذار می‌شود.
این فرایند به منظور تأمین کیفیت مورد نظر و با رعایت اسناد مناقصه انجام می‌شود.
برخلاف مزایده که هدف آن فروش کالا و خدمات به بالاترین قیمت پیشنهادی است، مناقصه به دنبال کمترین هزینه است.
در این فرایند، شرکت‌های پیمانکاری برای به دست گرفتن پروژه‌های کوچک و بزرگ رقابت می‌کنند و پیشنهادات خود را در قالب مناقصه ارائه می‌دهند.
هر شرکت پیمانکاری که کمترین قیمت را با در نظر گرفتن تمامی تعهدات و کیفیت مورد انتظار ارائه دهد، برنده مناقصه خواهد شد.
2# اهداف قانون برگزاری مناقصات
قانون برگزاری مناقصات با اهداف متعددی به تصویب رسیده است که مهم‌ترین آن‌ها عبارت اند از:
- ایجاد شفافیت در معاملات دولتی: یکی از اصلی‌ترین اهداف این قانون، شفاف‌سازی فرآیندهای مناقصه و جلوگیری از هرگونه فساد و سوء استفاده در معاملات دولتی است.
با اجرای این قانون، تمامی مراحل مناقصه به صورت شفاف و قابل پیگیری انجام می‌شود. - تضمین رقابت سالم: این قانون با ایجاد شرایط برابر برای تمامی مناقصه‌گران، رقابت سالم و عادلانه‌ای را در فرآیند مناقصه فراهم می‌کند.
این امر باعث می‌شود تا بهترین پیشنهادها با کمترین هزینه و بالاترین کیفیت انتخاب شوند. - جلوگیری از انحصار: قانون برگزاری مناقصات با تعیین ضوابط و مقررات خاص، از ایجاد انحصار در معاملات دولتی جلوگیری می‌کند.
این امر به توزیع عادلانه فرصت‌ها و منابع کمک می‌کند و از تمرکز قدرت در دست یک یا چند شرکت خاص جلوگیری می‌کند. - افزایش کارایی و بهره‌وری: با اجرای این قانون، فرآیندهای مناقصه به صورت منظم و کارآمد انجام می‌شوند که این امر به افزایش بهره‌وری و کارایی در اجرای پروژه‌های دولتی منجر می‌شود.
- تضمین کیفیت: یکی دیگر از اهداف این قانون، تضمین کیفیت در اجرای پروژه‌های دولتی است.
با ارزیابی دقیق و جامع پیشنهادها، بهترین و باکیفیت‌ترین پیشنهادها انتخاب می‌شوند که این امر به اجرای صحیح و باکیفیت پروژه‌ها کمک می‌کند.
در ادامه هریک از فصول این قانون و ماده‌های بیان‌شده در آن‌ها را بررسی و تشریح می‌کنیم.
3# فصل اول قانون برگزاری مناقصات: کلیات
فصل اول قانون برگزاری مناقصات به معرفی و تعریف مفاهیم اساسی و کاربردهای این قانون می‌پردازد.
در این فصل، کاربرد قانون، تعاریف واژگان کلیدی و اصول کلی که باید در تمامی مراحل مناقصه رعایت شوند، مشخص می‌شود.
این فصل به عنوان پایه و اساس قانون، نقش مهمی در درک صحیح و اجرای دقیق آن دارد و به تمامی دستگاه‌های اجرایی و مناقصه‌گران کمک می‌کند تا با چارچوب‌ها و ضوابط قانونی آشنا شوند و آن‌ها را به درستی به کار گیرند.
1-3# ماده 1: کاربرد قانون
این قانون به منظور تعیین روش و مراحل برگزاری مناقصات به تصویب می‌رسد و تنها در معاملاتی که با رعایت این قانون انجام می‌شوند، کاربرد دارد.
قوای سه‌گانه جمهوری اسلامی ایران، وزارتخانه‌ها، سازمان‌ها و شرکت‌های دولتی، مؤسسات انتفاعی وابسته به دولت، بانک‌ها و مؤسسات اعتباری دولتی، شرکت‌های بیمه دولتی، مؤسسات و نهادهای عمومی غیردولتی (در مواردی که از بودجه کل کشور استفاده می‌کنند)، مؤسسات عمومی، بنیادها و نهادهای انقلاب اسلامی، شورای نگهبان قانون اساسی و همچنین دستگاه‌ها و واحدهایی که شمول قانون بر آن‌ها مستلزم ذکر یا تصریح نام است، موظف به رعایت این قانون هستند.
تبصره: نیروهای مسلح تابع مقررات و ضوابط خاص خود هستند و از شمول این قانون مستثنا هستند.
2-3# ماده 2: تعاریف واژگان استفاده شده در قانون برگزاری مناقصات
در این ماده، واژگان کلیدی به شرح زیر تعریف می‌شوند:
- مناقصه: فرایندی رقابتی برای تأمین کیفیت مورد نظر (طبق اسناد مناقصه) که در آن تعهدات موضوع معامله به مناقصه‌گری که کمترین قیمت متناسب را پیشنهاد کرده باشد، واگذار می‌شود.
- مناقصه‌گزار: دستگاه موضوع بند «ب» ماده (1) این قانون که مناقصه را برگزار می‌نماید.
- مناقصه‌گر: شخص حقیقی یا حقوقی که اسناد مناقصه را دریافت و در مناقصه شرکت می‌کند.
- کمیته فنی بازرگانی: هیئتی با حداقل سه عضو خبره فنی بازرگانی صلاحیت‌دار که از سوی مقام دستگاه مناقصه‌گزار انتخاب می‌شود و ارزیابی فنی بازرگانی پیشنهادها و سایر وظایف مقرر در این قانون را برعهده می‌گیرد.
- ارزیابی کیفی مناقصه‌گران: ارزیابی توان انجام تعهدات مناقصه‌گران که از سوی مناقصه‌گزار یا به تشخیص وی توسط کمیته فنی بازرگانی انجام می‌شود.
- ارزیابی فنی بازرگانی پیشنهادها: فرایندی که در آن مشخصات، استانداردها، کارایی، دوام و سایر ویژگی‌های فنی بازرگانی پیشنهادهای مناقصه‌گران بررسی و ارزیابی می‌شوند.
- ارزیابی مالی: فرایندی که در آن مناسب‌ترین قیمت از بین پیشنهادهایی که از نظر فنی بازرگانی پذیرفته شده‌اند، برگزیده می‌شود.
- ارزیابی شکلی: بررسی کامل بودن سند و امضای آن‌ها، غیرمشروط و خوانا بودن پیشنهاد قیمت.
- انحصار: یگانه بودن متقاضی شرکت در معامله که به طرق زیر تعیین می‌شود:
- اعلان هیئت وزیران برای کالاها و خدمات در انحصار دولت
- انتشار آگهی عمومی و ایجاب تنها یک متقاضی برای انجام معامله
- برنامه زمانی مناقصه: سندی که در آن زمان و مهلت برگزاری مراحل مختلف مناقصه، مدت اعتبار پیشنهادها و زمان انعقاد قرارداد مشخص می‌شود.
4# فصل دوم قانون برگزاری مناقصات: مراحل برگزاری مناقصه
فصل دوم قانون برگزاری مناقصات به تشریح مراحل مختلف برگزاری مناقصه می‌پردازد.
این فصل شامل تمامی گام‌های ضروری از تأمین منابع مالی و تهیه اسناد مناقصه تا ارزیابی پیشنهادها و انتخاب برنده است.
هر مرحله با جزئیات و شرایط خاص خود توضیح داده می‌شود تا اطمینان حاصل شود که فرآیند مناقصه به صورت شفاف، منظم و عادلانه انجام می‌شود.
این فصل به مناقصه‌گران و دستگاه‌های اجرایی کمک می‌کند تا با رعایت دقیق مراحل و ضوابط، مناقصات را به بهترین شکل ممکن برگزار کنند.
1-4# ماده 3: طبقه‌بندی معاملات
معاملات از نظر نصاب (قیمت معامله) به سه دسته تقسیم می‌شوند:
- معاملات کوچک: معاملاتی که مبلغ آن‌ها کمتر از بیست میلیون ریال باشد.
- معاملات متوسط: معاملاتی که مبلغ آن‌ها بیش از سقف معاملات کوچک باشد و از ده برابر سقف ارزش معاملات کوچک تجاوز نکند.
- معاملات بزرگ: معاملاتی که مبلغ برآورد اولیه آن‌ها بیش از ده برابر سقف ارزش معاملات کوچک باشد.
2-4# ماده 4: مراحل برگزاری
مراحل برگزاری مناقصه به ترتیب شامل موارد زیر است:
- تأمین منابع مالی: اطمینان از وجود منابع مالی کافی برای اجرای پروژه
- تعیین نوع مناقصه: مشخص کردن نوع مناقصه (عمومی یا محدود) بر اساس نیاز پروژه
- تهیه اسناد مناقصه: تدوین و آماده‌سازی اسناد مناقصه شامل شرایط و ضوابط، مشخصات فنی و مالی
- ارزیابی کیفی مناقصه‌گران: بررسی توانایی‌ها و صلاحیت مناقصه‌گران برای انجام تعهدات
- فراخوان پیشنهادها: اعلان عمومی مناقصه و دعوت از مناقصه‌گران برای ارائه پیشنهادها
- ارزیابی پیشنهادها: بررسی و ارزیابی پیشنهادهای دریافت شده از نظر فنی و مالی
- تعیین برنده مناقصه و انعقاد قرارداد: انتخاب مناقصه‌گری که بهترین پیشنهاد را ارائه داده و انعقاد قرارداد با وی
3-4# ماده 5: ارزیابی کیفی مناقصه‌گران
ارزیابی کیفی مناقصه‌گران به منظور بررسی توان انجام تعهدات آن‌ها انجام می‌شود.
این ارزیابی توسط مناقصه‌گزار یا کمیته فنی بازرگانی صورت می‌گیرد و شامل مراحل زیر است:
- تعیین معیارهای ارزیابی: معیارهای ارزیابی کیفی مناقصه‌گران و اهمیت نسبی هر یک از این معیارها مشخص می‌شود.
این معیارها می‌توانند شامل توان مالی، تجربه کاری، تجهیزات و نیروی انسانی و سایر عوامل مرتبط باشند. - تهیه اسناد ارزیابی: اسناد ارزیابی شامل اطلاعات و مدارک مورد نیاز برای ارزیابی کیفی مناقصه‌گران تهیه و تدوین می‌شود.
این اسناد باید به صورت شفاف و دقیق تهیه شوند تا تمامی مناقصه‌گران بتوانند اطلاعات لازم را ارائه دهند. - انتشار آگهی ارزیابی: آگهی ارزیابی کیفی مناقصه‌گران منتشر می‌شود و در آن اطلاعاتی مانند نام و نشانی دستگاه مناقصه‌گزار، موضوع مناقصه، تاریخ و مهلت دریافت و تحویل استعلام ارزیابی کیفی و نحوه دریافت اسناد استعلام ذکر می‌شود.
- توزیع استعلام ارزیابی و دریافت پاسخ‌ها: استعلام‌های ارزیابی به مناقصه‌گران توزیع می‌شود و آن‌ها موظفند اطلاعات مورد نیاز را تکمیل و به مناقصه‌گزار تحویل دهند.
این اطلاعات باید به صورت صحیح و کامل ارائه شوند و توسط اشخاص مجاز امضا و مهر شوند. - ارزیابی و امتیازدهی: اسناد دریافت شده از مناقصه‌گران بررسی و ارزیابی می‌شود و به هر یک از مناقصه‌گران امتیاز داده می‌شود.
این امتیازدهی بر اساس معیارهای تعیین شده انجام می‌شود و هدف آن انتخاب مناقصه‌گران با توانایی‌های مناسب برای انجام تعهدات است. - تهیه و اعلام فهرست کوتاه: پس از ارزیابی و امتیازدهی، فهرستی از مناقصه‌گران صلاحیت‌دار تهیه و اعلام می‌شود.
این فهرست شامل مناقصه‌گرانی است که توانایی انجام تعهدات موضوع مناقصه را دارند و می‌توانند در مراحل بعدی مناقصه شرکت کنند.
4-4# ماده 6: ارزیابی فنی بازرگانی پیشنهادها
ارزیابی فنی بازرگانی پیشنهادها فرایندی است که در آن مشخصات، استانداردها، کارایی، دوام و سایر ویژگی‌های فنی بازرگانی پیشنهادهای مناقصه‌گران بررسی و ارزیابی می‌شوند.
این ارزیابی به منظور اطمینان از تطابق پیشنهادها با نیازهای پروژه و شرایط مناقصه انجام می‌شود. مراحل ارزیابی فنی بازرگانی به شرح زیر است:
- بررسی کامل بودن مدارک: ابتدا مدارک و اسناد ارائه شده توسط مناقصه‌گران از نظر کامل بودن و امضای آن‌ها بررسی می‌شود.
این مرحله شامل ارزیابی شکلی پیشنهادها نیز می‌شود که در آن خوانا بودن و غیرمشروط بودن پیشنهادهای قیمت بررسی می‌شود. - ارزیابی مشخصات فنی: در این مرحله، مشخصات فنی پیشنهادها با نیازهای پروژه و شرایط مناقصه تطبیق داده می‌شود.
این ارزیابی شامل بررسی استانداردها، کارایی، دوام و سایر ویژگی‌های فنی پیشنهادها است. - ارزیابی بازرگانی: ویژگی‌های بازرگانی پیشنهادها مانند شرایط پرداخت، زمان تحویل، خدمات پس از فروش و سایر شرایط بازرگانی بررسی می‌شود.
این ارزیابی به منظور اطمینان از تطابق پیشنهادها با نیازهای بازرگانی پروژه انجام می‌شود. - تعیین پیشنهادهای قابل قبول: پس از ارزیابی فنی و بازرگانی، پیشنهادهای قابل قبول تعیین می‌شوند.
این پیشنهادها باید تمامی شرایط فنی و بازرگانی مناقصه را برآورده کنند. - ارجاع به کمیته فنی بازرگانی: در مناقصات دو مرحله‌ای، بررسی فنی پیشنهادها به کمیته فنی بازرگانی ارجاع داده می‌شود تا ارزیابی نهایی انجام شود و پیشنهادهای برتر انتخاب شوند.
- تنظیم صورتجلسات مناقصه: پس از ارزیابی و تعیین پیشنهادهای قابل قبول، صورتجلسات مناقصه تنظیم و نتایج به مناقصه‌گران اعلام می‌شود.
5-4# ماده 7: ارزیابی مالی
ارزیابی مالی به منظور انتخاب مناسب‌ترین قیمت از بین پیشنهادهای پذیرفته شده انجام می‌شود.
این ارزیابی بر اساس معیارهای مالی مشخصی صورت می‌گیرد و هدف آن انتخاب پیشنهاد با کمترین هزینه و بالاترین کیفیت است.
مراحل ارزیابی مالی به شرح زیر است:
- بررسی پیشنهادهای مالی: تمامی پیشنهادهای مالی دریافت شده از مناقصه‌گران بررسی می‌شود تا اطمینان حاصل شود که تمامی اطلاعات مالی به درستی و به طور کامل ارائه شده‌اند.
- مقایسه قیمت‌ها: قیمت‌های پیشنهادی مناقصه‌گران با یکدیگر مقایسه می‌شوند تا مناسب‌ترین قیمت انتخاب شود.
در این مرحله، قیمت‌های غیرمنطقی و غیرواقعی حذف می‌شوند. - تطبیق با معیارهای مالی: پیشنهادهای مالی با معیارهای مالی تعیین شده در اسناد مناقصه تطبیق داده می‌شوند تا اطمینان حاصل شود که پیشنهادهای پذیرفته شده با الزامات مالی مناقصه همخوانی دارند.
- انتخاب برنده مناقصه: پس از بررسی و مقایسه پیشنهادهای مالی، مناقصه‌گری که مناسب‌ترین قیمت را با رعایت تمامی معیارهای مالی ارائه داده باشد، به عنوان برنده مناقصه انتخاب می‌شود.
- اعلام نتایج: نتایج ارزیابی مالی و انتخاب برنده مناقصه به تمامی مناقصه‌گران اعلام می‌شود و قرارداد با برنده مناقصه منعقد می‌گردد.
5# فصل سوم قانون برگزاری مناقصات: شرایط و ضوابط مناقصه
فصل سوم قانون برگزاری مناقصات به بیان شرایط و ضوابطی می‌پردازد که باید در تمامی مناقصات رعایت شوند.
این فصل شامل شرایط عمومی مانند شفافیت، رقابت سالم و رعایت قوانین و مقررات و همچنین شرایط اختصاصی مرتبط با نوع معامله و پروژه است.
هدف این فصل، تضمین اجرای صحیح و عادلانه مناقصات و جلوگیری از هرگونه سوءاستفاده و تخلف است.
با رعایت این شرایط و ضوابط، مناقصه‌گران و دستگاه‌های اجرایی می‌توانند از صحت و سلامت فرآیند مناقصه اطمینان حاصل کنند.
1-5# ماده 8: شرایط عمومی مناقصه
شرایط عمومی مناقصه شامل موارد زیر است:
- شفافیت: تمامی مراحل مناقصه باید به صورت شفاف و قابل پیگیری انجام شود تا از هرگونه فساد و سو استفاده جلوگیری شود.
- رقابت سالم: مناقصه باید به گونه‌ای برگزار شود که تمامی مناقصه‌گران فرصت برابر برای شرکت و ارائه پیشنهاد داشته باشند.
- رعایت قوانین و مقررات: تمامی مراحل مناقصه باید مطابق با قوانین و مقررات جاری کشور انجام شود.
- تضمین کیفیت: پیشنهادهای ارائه شده باید از نظر کیفیت مطابق با استانداردهای تعیین شده باشند.
2-5# ماده 9: شرایط اختصاصی مناقصه
شرایط اختصاصی مناقصه بسته به نوع معامله و پروژه متفاوت است و شامل جزئیات فنی و مالی خاصی می‌شود.
این شرایط در اسناد مناقصه به طور دقیق مشخص می‌شوند و مناقصه‌گران موظف به رعایت آن‌ها هستند.
برخی از شرایط اختصاصی مناقصه عبارت اند از:
- تعیین نوع مناقصه: نوع مناقصه بر اساس نیاز پروژه و میزان پیچیدگی آن تعیین می‌شود. مناقصات می‌توانند به صورت عمومی یا محدود، یک‌مرحله‌ای یا دو‌مرحله‌ای برگزار شوند.
- تهیه اسناد مناقصه: اسناد مناقصه شامل شرایط و ضوابط فنی و مالی، مشخصات پروژه، زمان‌بندی و سایر جزئیات مرتبط با مناقصه است.
این اسناد باید به صورت دقیق و شفاف تهیه شوند تا مناقصه‌گران بتوانند پیشنهادهای خود را بر اساس آن‌ها ارائه دهند. - ارزیابی کیفی مناقصه‌گران: در صورت لزوم، ارزیابی کیفی مناقصه‌گران انجام می‌شود تا توانایی و صلاحیت آن‌ها برای انجام تعهدات بررسی شود.
این ارزیابی شامل بررسی سوابق کاری، توان مالی، تجهیزات و نیروی انسانی مناقصه‌گران است. - فراخوان پیشنهادها: پس از تهیه اسناد مناقصه، فراخوان پیشنهادها منتشر می‌شود و مناقصه‌گران به ارائه پیشنهادهای خود دعوت می‌شوند.
این فراخوان باید به صورت عمومی و شفاف انجام شود تا تمامی مناقصه‌گران فرصت برابر برای شرکت در مناقصه داشته باشند. - ارزیابی پیشنهادها: پیشنهادهای دریافت شده از مناقصه‌گران از نظر فنی و مالی بررسی و ارزیابی می‌شوند.
این ارزیابی به منظور انتخاب بهترین پیشنهاد با کمترین هزینه و بالاترین کیفیت انجام می‌شود. - تعیین برنده مناقصه و انعقاد قرارداد: پس از ارزیابی پیشنهادها، مناقصه‌گری که بهترین پیشنهاد را ارائه داده باشد، به عنوان برنده مناقصه انتخاب می‌شود و قرارداد با وی منعقد می‌گردد.
3-5# ماده 10: انحصار در معامله
انحصار در معامله به معنای یگانه بودن متقاضی شرکت در معامله است که به طرق زیر تعیین می‌شود:
- اعلان هیئت وزیران: برای کالاها و خدماتی که در انحصار دولت است، هیئت وزیران می‌تواند اعلان انحصار کنند.
این اعلان به معنای این است که تنها یک متقاضی برای انجام معامله وجود دارد و سایر متقاضیان نمی‌توانند در این معامله شرکت کنند. - انتشار آگهی عمومی: در صورتی که پس از انتشار آگهی عمومی تنها یک متقاضی برای انجام معامله وجود داشته باشد، این معامله به عنوان انحصاری تلقی می‌شود.
در این حالت، مناقصه‌گزار می‌تواند معامله را با همان متقاضی انجام دهد.
این ماده به منظور جلوگیری از ایجاد انحصارهای غیرضروری و تضمین رقابت سالم در معاملات دولتی تدوین شده است.
با این حال، در مواردی که انحصار اجتناب‌ناپذیر است، این ماده شرایط و ضوابط لازم را برای انجام معامله انحصاری تعیین می‌کند.
6# فصل چهارم قانون برگزاری مناقصات: نظارت و پیگیری
فصل چهارم قانون برگزاری مناقصات به موضوع نظارت بر اجرای مناقصات و پیگیری تخلفات احتمالی می‌پردازد.
این فصل شامل مقرراتی است که به دستگاه‌های نظارتی و بازرسی اجازه می‌دهد تا تمامی مراحل مناقصه را بررسی و از رعایت قوانین و مقررات اطمینان حاصل کنند.
همچنین، این فصل به نحوه برخورد با تخلفات و پیگیری موارد نقض قوانین اشاره دارد.
هدف این فصل، تضمین اجرای صحیح و عادلانه مناقصات و جلوگیری از هرگونه سوءاستفاده و تخلف است.
1-6# ماده 11: نظارت بر اجرای مناقصه
نظارت بر اجرای مناقصه به منظور اطمینان از رعایت قوانین و مقررات و جلوگیری از تخلفات انجام می‌شود.
این نظارت توسط دستگاه‌های نظارتی و بازرسی مربوطه صورت می‌گیرد و شامل بررسی تمامی مراحل مناقصه از اعلان تا انعقاد قرارداد است.
دستگاه‌های نظارتی موظفند گزارش‌های دوره‌ای از وضعیت مناقصات و نتایج آن‌ها تهیه و به مراجع ذی‌صلاح ارائه دهند.
2-6# ماده 12: پیگیری تخلفات
پیگیری تخلفات به منظور برخورد با موارد نقض قوانین و مقررات و تضمین اجرای صحیح مناقصات انجام می‌شود.
در صورت مشاهده هرگونه تخلف، دستگاه‌های نظارتی موظفند موضوع را به مراجع قضایی و قانونی گزارش دهند.
همچنین، کمیته‌های انضباطی و بازرسی داخلی نیز می‌توانند به بررسی و پیگیری تخلفات بپردازند و در صورت لزوم، اقدامات قانونی لازم را انجام دهند.
نتیجه‌گیری
قانون برگزاری مناقصات در ایران با هدف ایجاد شفافیت، رقابت سالم و جلوگیری از فساد در معاملات دولتی تدوین و تصویب شده است.
این قانون با تعیین مراحل و شرایط مختلف، به اجرای صحیح و عادلانه مناقصات کمک می‌کند و تضمین می‌کند که پروژه‌های دولتی با کیفیت بالا و هزینه‌های مناسب انجام شوند.
با رعایت دقیق این قانون، می‌توان از سوءاستفاده‌ها و تخلفات جلوگیری کرد و اعتماد عمومی را به فرآیندهای دولتی افزایش داد.
اجرای صحیح این قانون نه تنها به نفع دولت و بخش عمومی است، بلکه به نفع بخش خصوصی و تمامی شرکت‌های پیمانکاری نیز خواهد بود که در یک محیط رقابتی سالم و شفاف فعالیت می‌کنند.
قانون برگزاری مناقصات ابزاری کارآمد برای مدیریت بهتر منابع و اجرای پروژه‌های با کیفیت در کشور است.
درباره نویسنده : صفورا شیری
نظرتون درباره این مقاله چیه؟
ما رو راهنمایی کنید تا اون رو کامل تر کنیم و نواقصش رو رفع کنیم.
توی بخش دیدگاه ها منتظر پیشنهادهای فوق العاده شما هستیم.
