مدل سازی اتصالات در SAP چگونه است؟

مدل‌ سازی اتصالات در SAP یکی از گام‌های کلیدی در تحلیل و طراحی دقیق سازه‌ها است.

برخلاف مدل ‌سازی کلی تیرها و ستون‌ها، اتصالات (Connections) نقش انتقال نیرو و هماهنگی بین اعضای سازه را دارند و رفتار آن‌ها می‌تواند بر عملکرد کلی سازه تأثیر بگذارد.

در SAP می‌توان اتصالات صلب، مفصلی یا نیمه ‌صلب را با استفاده از Releaseها، Link‌ها، Springs و مدل‌های تحلیلی پیشرفته تعریف کرد تا رفتار واقعی اتصال در برابر لنگر، برش و نیروهای محوری شبیه‌ سازی شود.

این امر برای تحلیل‌های غیرخطی، زلزله یا بارگذاری دینامیکی اهمیت دوچندان دارد.

در این مقاله به بررسی نحوه دستیابی به مدل‌ سازی اتصالات در SAP و بهترین و دقیق‌‍ترین شیوه‌ها برای مدل‌ سازی اتصالات در SAP می‌پردازیم.

1# نحوه دستیابی دقیق به مدل سازی اتصالات در SAP

برای مدل‌ سازی اتصالات در SAP، به صورتی دقیق درک انواع مختلف اتصال، منابع داده و الزامات خاص پروژه بسیار مهم است.

این امر مستلزم استفاده از ابزارها و بهترین شیوه‌های SAP برای مدل‌ سازی داده‌ها، از جمله ایجاد مدل‌های داده منطقی و فیزیکی است.

در این بخش به تفصیل نحوه دستیابی به مدل سازی اتصالات در SAP آورده شده است.

1-1# درک انواع اتصال و منابع داده

SAP Analytics Cloud با استفاده از دو نوع اتصال اصلی، امکان دسترسی به منابع داده داخلی و ابری را فراهم می‌کند: اتصال زنده (آنلاین) و اتصال وارد کردن (دسته‌ای).

هر دو به داده‌ها از سیستم‌های منبع متنوعی دسترسی دارند.

1) اتصال زنده (آنلاین)

• داده‌ها منحصراً در پایگاه داده‌ داخلی مشتری ذخیره می‌شوند.
• هیچ داده‌ای به SAP Analytics Cloud وارد نشده است.
• امنیت در سیستم داخلی، دسترسی به داده‌ها (IDP) را کنترل می‌کند.
• حجم داده‌ها در سیستم بک ‌اند پردازش می‌شود.
• یک query در سیستم backend اجرا می‌شود.

اتصال زنده داده‌ها را از پایگاه داده محلی مشتری به SAP Analytics Cloud کپی نمی‌کند؛ بلکه متاداده‌های مدل را در SAP Analytics Cloud ذخیره کرده و داده‌ها را مستقیماً به مرورگر کاربر ارسال می‌کند.

هنگامی که کاربر پارامترهای پرس ‌و جو یا فیلتر را تغییر می‌دهد، مرورگر آنها این پرس ‌و جوها را از طریق یک اتصال زنده به منبع داده محلی ارسال می‌کند.

کاربران می‌توانند مدل‌هایی را از منابع داده در سیستم‌های محلی یا ابری ایجاد کنند، بر اساس آن مدل‌ها داستان بسازند و تجزیه و تحلیل آنلاین را بدون هیچ‌گونه تکثیر داده انجام دهند.

این ویژگی به SAP Analytics Cloud اجازه می‌دهد در سناریوهایی که داده‌ها به دلایل امنیتی یا حریم خصوصی نمی‌توانند به ابر وارد شوند یا داده‌های شما از قبل در یک سیستم ابری متفاوت وجود دارد، استفاده شود.

سه گزینه برای ایجاد ارتباطات زنده وجود دارد:

• اتصال مستقیم (CORS)
• اتصال تونل
• پروکسی معکوس

برای ارتباطات زنده، SAP Analytics Cloud قابلیت‌های SAML 2 را برای فعال کردن ورود یکپارچه (SSO) ارائه می‌دهد که نه تنها احراز هویت را برای SAP Analytics Cloud؛ بلکه برای منابع داده متصل از منظر شما نیز ساده می‌کند.

اتصال تونلی مستلزم نصب رابط ابری (Cloud Connector) روی شبکه ارائه‌ دهنده داده یا از طریق رابط ابری BTP Connectivity است.

این پیکربندی امکان انتقال موقت داده‌ها از سیستم منبع به SAP Analytics Cloud و سپس انتقال بعدی از SAP Analytics Cloud به مرورگر کاربر را فراهم می‌کند.

به همین دلیل، سرعت پایین‌تری دارد.

علاوه بر این، داده‌ها از طریق یک اتصال تونلی امن از شبکه مشتری خارج می‌شوند که نیازی به VPN برای کاربران در خارج از شبکه ندارد.

این نوع اتصال، SAP HANA ،SAP BW/4HANA و SAPS4/HANA را پوشش می‌دهد.

آخرین نوع اتصال زنده، پروکسی معکوس است که اساساً نیاز به نصب یک توزیع‌ کننده در TMZ دارد.

توزیع‌ کننده، داده‌ها را از شبکه مشتری به شبکه عمومی هدایت می‌کند و تمام داده‌ها و متاداده‌ها را در شبکه عمومی قرار می‌دهد.

2) اتصال وارد شده (دسته‌ای)

اتصالات داده‌ ورودی، مدل‌ سازی اتصالات در SAP به صورت گسترده را امکان‌ پذیر می‌کنند و داده‌های واقعی از پایگاه داده‌ی محلی مشتری به SAP Analytics Cloud وارد (تکثیر) می‌شوند.

این نوع اتصال می‌تواند برنامه ‌ریزی شود تا SAC بتواند به ‌روز رسانی داده‌ها را به صورت پشت سر هم با برچسب زمانی پایگاه داده انجام دهد.

• داده‌ها از پایگاه داده‌ محلی مشتری به فضای ابری SAP Analytics وارد (تکثیر) می‌شوند.
• امنیت در SAP Analytics Cloud دسترسی به داده‌ها را کنترل می‌کند.

هنگام ادغام داده‌ها از سیستم‌های منبع داخلی، حداقل نیاز، استفاده از رابط ابری است، اگرچه موارد خاص نیاز به پیکربندی عامل ابری نیز دارند.

نصب کیت رابط ابری شامل آپاچی تامکت نیز می‌شود.

برای سناریوهایی که منابع داده در شبکه‌های مجزایی قرار دارند، نصب و پیکربندی رابط ابری و عامل در هر شبکه مشتری ضروری است.

رابط ابری (Cloud Connector) به صورت یکپارچه، راه ‌اندازی آسان را با پیکربندی شفاف سیستم ادغام می‌کند و در نتیجه آنها را در معرض SAP قرار می‌دهد.

علاوه بر این، شما کنترل تخصیص منابع برای برنامه‌های ابری در این سیستم‌ها را به دست می‌آورید.

این رویکرد شما را قادر می‌سازد تا از دارایی‌های موجود خود بدون به خطر انداختن یکپارچگی چشم‌ انداز داخلی خود، بهره ببرید.

این تنظیمات به شما این امکان را می‌دهد که تخصیص منابع را برای برنامه‌های ابری در این سیستم‌ها مدیریت کنید.

در نتیجه، می‌توانید دارایی‌های موجود خود را بدون به خطر انداختن محرمانگی کل چشم ‌انداز داخلی خود در رابطه با SAP Analytics Cloud، مهار کنید.

هنگام وارد کردن داده‌ها با استفاده از اتصالات زیر، اتصال ‌دهنده ابری مورد نیاز است:

• اودیتا
• شبکه‌ساز SAP BPC
• SAP IBP
• SAP S/4HANA

در مورد اتصالات زیر، Cloud Agent باید همراه با Cloud Connector پیکربندی شود:

• SAP BPC MS
• SAP BW/HANA و SAP BW
• سپ هانا
• نرم‌ افزار SAP ERP
• جهان‌های SAP
• پایگاه داده، SQL فایل‌های JRE خاص برای انواع مختلف پایگاه‌های داده
• وارد کردن داده‌ها از یک سرور فایلCSV ،TXT و XLSX

وارد کردن داده‌ها از منابع داده شخص ثالث موجود در ابر عمومی نیاز به پیکربندی و عملکرد رابط‌های باز SAP Integration Suite دارد.

این منابع داده شخص ثالث می‌توانند شامل موارد زیر باشند:

• موافق
• سیلزفورس
• فیلدگلاس
• گوگل درایو
• بیگ ‌کوئری
• کوالتریکز
• پلتفرم هوش تجاری جهان (UNX)
• عوامل موفقیت
• اوداتا
• ابر SAP برای مشتریان
• طراحی کسب و کار SAP
• داو جونز

3) انواع اتصال پشتیبانی شده

سیستم‌های SAP و منابع داده خاصی را که با آنها کار خواهید کرد، مانند:

• SAP HANA
• SAP BW
• SAP BPC
• S/4HANA

باید شناسایی شوند.

مطمئن شوید که نوع اتصال و منبع داده انتخاب شده با نسخه SAP Analytics Cloud که استفاده می‌کنید، سازگار است.

2-1# ابعاد

ابعاد، دسته‌هایی را نشان می‌دهند که چشم‌ اندازی از داده‌های عددی ارائه می‌دهند.

ابعاد می‌توانند شامل ویژگی‌هایی باشند که یک بعد را بیشتر توصیف می‌کنند.

برای مثال، ممکن است بُعدی برای مشتری داشته باشید که دارای ویژگی‌هایی مانند شماره تلفن و آدرس برای توصیف بیشتر بُعد مشتری باشد.

ابعاد را می‌توان در یک نمای سلسله مراتبی نیز گنجاند.

معیارها (Measures) نشان ‌دهنده مقادیر عددی هستند که شما در حال تجزیه و تحلیل آنها هستید؛ برای مثال درآمد فروش.

گاهی اوقات این مقادیر در یک بُعد واحد به نام بُعد نوع حساب (Account type dimension) قرار می‌گیرند.

در این شرایط، مقادیر عددی نشان‌ دهنده اقلام خطی در ترازنامه و صورت سود و زیان شرکت هستند؛ اما می‌توانید مقادیر عددی را به صورت عناصر جداگانه‌ای به نام معیارها نیز ارائه دهید.

ابعاد و معیارها در کنار هم، چارچوبی برای مشاهده داده‌ها هستند؛ چه این داده‌ها یک خط روند درآمد در طول زمان باشند و چه یک مقایسه جدولی از حاشیه سود ناخالص در مناطق مختلف.

3-1# مدل‌ها

مدل‌ها از ابعاد و معیارها تشکیل شده‌ اند و زیرمجموعه خاصی از داده‌ها را نشان می‌دهند که برای مدل سازی اتصالات در SAP استفاده می‌شود.

مدل‌ها منابع داده اصلی برای داستان‌های SAP  هستند.

در SAP Analytics Cloud دو نوع مدل وجود دارد:

• مدل تحلیلی: فقط خواندنی
• مدل برنامه‌ ریزی: خواندن یا نوشتن

در ادامه به بررسی دقیق‌ تر هر سبک خواهیم پرداخت.

1) مدل‌های تحلیلی

یک مدل تحلیلی صرفاً برای گزارش ‌دهی و تحلیل داده‌های فقط خواندنی استفاده می‌شود.

بُعد تاریخ در دسترس است؛ اما الزامی نیست و می‌توانید آن را در مرحله طراحی از مدل حذف کنید.

2) مدل‌های برنامه ‌ریزی

مدل‌های برنامه ‌ریزی با ابعاد مورد نیاز برای تاریخ و نسخه از پیش پیکربندی شده‌اند.

این ابعاد مورد نیاز هستند؛ زیرا فعالیت‌های برنامه‌ ریزی توسط چارچوب‌های زمانی تعیین می‌شوند و اعداد برنامه ‌ریزی برای اهداف مختلفی در نظر گرفته شده‌اند.

مدل‌های برنامه‌ ریزی از ویژگی‌های امنیتی هم در سطح مدل و هم در سطح بعد پشتیبانی می‌کنند.

4-1# مجموعه داده‌ها

مجموعه داده، مجموعه‌ای ساده از داده‌ها است که معمولاً در قالب جدول ارائه می‌شوند و در مدل سازی اتصالات در SAP کمک می‌کند.

می‌توانید از یک مجموعه داده به عنوان پایه و اساس یک گزارش استفاده کنید.

1) انواع مجموعه داده‌ها

SAP دو نوع مجموعه داده دارد:

1. جاسازی ‌شده: مجموعه داده‌های جاسازی‌ شده در یک داستان جاسازی شده‌اند و مختص به آن داستان هستند.
   آن‌ها را نمی‌توان خارج از داستان به اشتراک گذاشت یا به ‌روز رسانی کرد.
2. عمومی: مجموعه داده‌های عمومی، مجموعه داده‌های مستقلی هستند و می‌توانند بین داستان‌های مختلف به اشتراک گذاشته شوند.

هر دو نوع مجموعه داده را می‌توان با آماده ‌سازی اولیه داده‌ها و قابلیت‌های تبدیل، بهبود بخشید.

هیچ یک از مجموعه داده‌ها را نمی‌توان برای به ‌روز رسانی برنامه‌ ریزی کرد؛ شما باید داده‌های به ‌روز رسانی ‌شده را به‌ صورت دستی دوباره وارد کنید.

SAP به‌ صورت خودکار ستون‌های داده‌های تازه به ‌دست‌ آمده را با ستون‌های داده‌های موجود مطابقت می‌دهد؛ اما هرگونه تبدیل داده‌های قبلی از بین خواهد رفت.

اگر داده‌ها را از یک فایل مسطح وارد می‌کنید، فقط می‌توانید یک فایل سازگار را دوباره وارد کنید، فایلی که تعداد ستون‌های آن با فایل اصلی یکسان بوده و نام ستون‌ها و نوع داده‌های آن با فایل اصلی یکسان است.

هر دو مجموعه داده می‌توانند ایمن شوند تا کاربران به مجموعه داده دسترسی داشته یا نداشته باشند.

با این حال، امنیت خاص مبتنی بر ستون یا ویژگی برای هیچ مجموعه داده ‌ای پشتیبانی نمی‌شود.

2) تبدیل مجموعه داده‌ها

می‌توان یک مجموعه داده تعبیه ‌شده را به یک مجموعه داده عمومی تبدیل کرد.

با این حال، محدودیت یک مجموعه داده عمومی این است که نمی‌توان منبع داده آن را تغییر داد.

به عنوان مثال، اگر مجموعه داده عمومی در ابتدا از یک فایل مسطح ایجاد شده باشد؛ اما اکنون می‌خواهید از یک پرس و جو در انبار تجاری SAP استفاده کنید، هیچ گزینه‌ای برای ایجاد این تغییر ندارید.

از سوی دیگر، مجموعه داده‌های تعبیه ‌شده به شما این امکان را می‌دهند تا منبع داده را از طریق گزینه افزودن داده جدید تغییر دهید.

شما همچنین می‌توانید، یک مجموعه داده تعبیه ‌شده را به یک مدل تبدیل کنید؛ اما هر تبدیلی که روی مجموعه داده انجام داده‌ اید از بین می‌رود و باید در مدل دوباره ایجاد شود.

با این حال، یک مجموعه داده عمومی را نمی‌توان به یک مدل تبدیل کرد.

3) مقایسه مجموعه داده‌ها و مدل‌ها

در مجموع، مجموعه داده‌ها و مدل‌ها مکمل یکدیگر هستند.

مجموعه داده‌ها برای موارد استفاده موقت و بدون نظارت بر اساس داده‌های به دست آمده عالی هستند.

مدل‌ها زمانی استفاده می‌شوند که مورد استفاده نیاز به تجزیه و تحلیل داده‌های تحت نظارت بیشتر و سناریوهای برنامه‌ ریزی دارد.

5-1# توالی‌ها

از دیگر موارد مدل سازی اتصالات در SAP مربوط به توالی است.

یک توالی، ارتباطی بین دو اقدام متوالی در یک جز برنامه است.

یک توالی با یک فلش عمودی رو به پایین نشان داده می‌شود.

• اگر اجرای عمل اول پیش ‌نیاز اجرای عمل دوم باشد، از توالی استفاده می‌کنید.
• همچنین می‌توانید از یک توالی برای تعریف توالی پردازش‌های ورودی در طول ارتباط ناهمزمان استفاده کنید.

6-1# طراحی مراحل ارتباط همزمان و ناهمزمان

هنگام طراحی سناریوی یکپارچه‌ سازی فرآیند به منظور مدل‌ سازی اتصالات در SAP باید توجه ویژه‌ای به تبادل اطلاعات بین اجزای برنامه کاربردی مربوطه داشته باشید.

به موارد زیر توجه کنید:

• تمام مواردی را که در سناریوی یکپارچه ‌سازی فرآیند شما باید اطلاعات بین اجزا با استفاده از پیام‌ها رد و بدل شود، شناسایی کنید.
  این شامل مراحل ارتباطی نیز می‌شود.
• مشخص کنید که آیا پیام‌ها باید به صورت همزمان یا غیر همزمان رد و بدل شوند.
  • ارتباط همزمان به این معنا است که فرستنده قبل از ادامه پردازش، منتظر پاسخ از گیرنده می‌ماند.
  • ارتباط ناهمزمان به این معنا است که فرستنده انتظار پاسخ فوری از گیرنده را ندارد و بنابراین بلافاصله پردازش را انجام می‌دهد.

در سناریوهای گسترده کسب و کار، در صورت امکان، همیشه باید با ارتباطات ناهمزمان کار کنید.

در نتیجه، سناریوهای ادغام فرآیند شما قوی‌تر و قابل اعتمادتر خواهند بود.

• بسته به این که آیا همزمان یا ناهمزمان را انتخاب می‌کنید، رابط‌های مورد نیاز برای ارتباط را شناسایی کنید.
  اگر آنها از قبل وجود ندارند، باید آنها را در سازنده خدمات سازمانی (ابزار طراحی) تعریف کنید.
  مطمئن شوید که ویژگی‌های رابط‌ها (خروجی – ورودی، همزمان – ناهمزمان) با طراحی شما مطابقت داشته باشد.

7-1# ترسیم مراحل ارتباطی در سناریوی ادغام فرآیند

شما باید برا مدل سازی اتصالات در SAP تصمیماتی را که در زمان طراحی می‌گیرید، در نمودار سناریوی ادغام فرآیند در سازنده سرویس‌های سازمانی (Enterprise Services Builder) بازتولید کنید.

به جنبه‌های زیر توجه کنید:

• هر تبادل پیام باید در سناریوی یکپارچه‌ سازی فرآیند توسط ارتباطی بین اقدامات مربوطه نمایش داده شود.
  توجه داشته باشید که به این مورد، سطح نوع نیز گفته می‌شود.
  برای مثال، اگر یک مرحله ارتباطی بیش از یک بار استفاده شود؛ اما هر بار شامل اقدامات و رابط‌های یکسانی باشد، آنگاه این مرحله فقط با یک اتصال نمایش داده می‌شود.
• اتصالات همزمان یا ناهمزمان را طبق طراحی خود تعریف کنید:
  • یک اتصال همزمان با یک فلش دو سر افقی نشان داده می‌شود.
    هر دو عمل باید در نمودار در یک سطح باشند.
  • یک اتصال ناهمزمان با یک فلش رو به پایین نشان داده می‌شود.
    اقدام هدف باید در سطح پایین‌ تری نسبت به اقدام منبع در نمودار سناریوی تجاری باشد.

محیط طراحی سناریوی ادغام فرآیند از موقعیت نسبی دو اقدام در نمودار برای تعریف خودکار نوع ارتباط استفاده می‌کند.

بنابراین، مطابق دستورالعمل‌های بالا، مطمئن شوید که اقدامات به ترتیب صحیح در نمودار قرار دارند.

• با انتخاب رابط‌های خروجی و ورودی مورد استفاده برای تبادل پیام‌ها، مشخصات اتصال را تکمیل کنید.
  در صورت لزوم، نگاشتی را که باید برای این اتصال اجرا شود، انتخاب کنید.
• اگر گزینه‌های مختلفی برای رابط‌ها و نگاشت‌هایی که می‌توانید برای تبادل پیام‌ها استفاده کنید وجود دارد، هر یک از گزینه‌ها را به عنوان یک اتصال جداگانه مدل ‌سازی کنید.
• اگر بیش از یک اتصال بین دو عمل وجود داشته باشد، باید این‌ اتصالات قابل جایگزینی باشند.
  در زمان پیکربندی، فقط می‌توانید، یک اتصال برای هر رابطه فرستنده یا گیرنده انتخاب کنید.
• به قوانین زیر در مورد توالی مراحل ارتباطی که باید توسط یک عمل پردازش شوند، توجه کنید:
  • مراحل ارتباط ورودی همیشه از نظر زمانی قبل از مراحل ارتباط خروجی قرار می‌گیرند.
  • اگر بیش از یک مرحله ارتباط ورودی وجود داشته باشد، هیچ ترتیبی بین آنها تعریف نمی‌شود.
  • اگر بیش از یک مرحله ارتباط خروجی وجود داشته باشد، هیچ ترتیبی بین آنها تعریف نمی‌شود.
  • هیچ ترتیبی تعریف نشده به این معنا است که ترتیب ناشناخته بوده و بنابراین مرتبط نیست.

اگر موردی از برنامه رخ دهد که با قوانین بالا مغایرت داشته باشد، باید برای مدل سازی اتصالات در SAP اتصال خود را به گونه ای متفاوت مدل ‌سازی کنید.

یک راه حل می‌تواند تقسیم عمل مربوطه به دو یا چند عمل باشد.

8-1# اقدامات شروع و پایان

هدف از اقدامات شروع و پایان در مدل‌ سازی اتصالات در SAP از یک سو، بهبود وضوح برای کاربر و از سوی دیگر، مشخص کردن نقاط ممکن برای انجام نگاشت است.

• یک اقدام شروع می‌تواند، هر اقدامی باشد که سناریوی ادغام فرآیند از آن آغاز شود.
  می‌توان بیش از یک نقطه شروع داشت.
• یک اقدام نهایی می‌تواند، هر اقدامی باشد که سناریوی یکپارچه ‌سازی فرآیند را به یک نتیجه منطقی تجاری برساند.
  همچنین، می‌توان بیش از یک اقدام نهایی داشت.
• اگر یک اقدام به عنوان یک اقدام شروع طبقه ‌بندی شده باشد، باید آن را در ابتدای کامپوننت برنامه خود قرار دهید.
  به همین ترتیب، یک اقدام پایان باید در انتهای کامپوننت برنامه شما قرار گیرد.

2# بهترین شیوه‌ها برای مدل‌ سازی اتصالات در SAP

بهترین شیوه‌ها برای مدل سازی اتصالات در SAP عبارت اند از:

• مدل‌های مفهومی، منطقی و فیزیکی: با یک مدل مفهومی برای ترسیم ساختار کلی شروع کنید، سپس آن را به یک مدل منطقی برای جریان‌ها و تعاریف داده‌ها اصلاح کرده و در نهایت یک مدل فیزیکی مختص پایگاه داده ایجاد کنید.
• جداول ابعاد و ویژگی‌ها: مدل‌های خود را با جداول بُعد و ویژگی‌ها غنی کنید تا مدیریت و تحلیل داده‌ها بهتر انجام شود.
• مدل‌های برنامه‌ ریزی: مدل‌های برنامه ‌ریزی را با استفاده از ناحیه برنامه‌ ریزی و تفکیک داده‌ها بهینه کنید.
• ادغام داده‌ها: از ابزارهای SAP برای یکپارچه ‌سازی داده‌ها، از جمله وارد کردن داده‌ها، ترکیب منابع داده و نگاشت داده‌ها، استفاده کنید.
• اعتبارسنجی و آزمایش داده‌ها: برای اطمینان از دقت و قابلیت اطمینان، اتصالات و مدل‌های داده خود را مرتباً اعتبارسنجی و آزمایش کنید.
• بررسی کیفیت داده‌ها: بررسی کیفیت داده‌ها را برای شناسایی و رفع هرگونه تناقض یا خطا در داده‌ها انجام دهید.
• ملاحظات امنیتی: مطمئن شوید که اقدامات امنیتی مناسب برای محافظت از داده‌های حساس در طول اتصالات و انتقال داده‌ها انجام شده است.
• نظارت و نگهداری منظم: به صورت منظم اتصالات و مدل‌های داده خود را برای مشکلات عملکردی و خطاهای احتمالی رصد کنید و تعمیر و نگهداری لازم را انجام دهید.

با دنبال کردن این مراحل و بهره‌ گیری از ابزارها و بهترین شیوه‌های SAP، می‌توانید مدل‌ سازی اتصالات در SAP را دقیق‌تر و قابل اعتمادتر ایجاد کنید که به تجزیه و تحلیل بهتر داده‌ها و تصمیم‌ گیری بهتری ختم می‌شود.