آشنایی با ۷ نوع اتصالات چوبی

اگر به نجاری و کار با چوب علاقه دارید، مطمئناً آشنایی با انواع اتصالات چوبی برایتان کاربردی خواهد بود.

آشنایی با این موضوع کمک می کند تا استفاده از انواع چوب، در کاربردهای متفاوت به شکل مناسب تری صورت بگیرد.

در ادامه مقاله با یکدیگر نگاهی به تاریخچه و انواع اتصالات چوب خواهیم انداخت.

1# تاریخچه اتصالات چوبی

اتصالات چوبی (Wooden Joinery) به طور کلی تکنیکی برای متصل کردن دو تکه چوب به یکدیگر است.

اتصال چوب در کشورهای هند، مصر و ژاپن وجود داشته و
در صنعت چوب و مبلمان چوبی کشورهای هند و مصر بیش از 5000 سال پیش به کار رفته است.

در تکنیک های سنتی، اتصالات چوبی فقط با عناصر چوبی به یکدیگر متصل می شوند؛
درحالی که در تکنیک های مدرن برای اتصال چوب ها از میخ و پیچ نیز استفاده می شود.

2# انواع اتصالات چوبی

نوع مواد اتصال دهنده تعیین کننده شکل ظاهری یک اتصال، میزان استحکام، مدت زمان ماندگاری و… می شود.

در ادامه مقاله با انواعی از اتصالات چوبی آشنا خواهید شد.

1-2# اتصالات چوبی لب به لب

این نوع اتصال ساده ترین نوع اتصال است و بیشتر افراد از آن استفاده می کنند.

در اتصال لب به لب، قسمت های انتهایی دو تکه چوب را به کمک میخ، پیچ و چسب می توان به یکدیگر متصل کرد.

با این حال استفاده تنها از چسب کافی نبوده و همیشه باید در کنار چسب از پیچ یا میخ نیز استفاده شود.

این نوع اتصال بیشتر برای قاب عکس، حاشیه در و پنجره به کار می رود.

2-2# اتصال چوبی روی هم

از دیگر اتصالات چوبی رایج اتصال روی هم است.

در این نوع اتصال، نیمی از ضخامت قسمت انتهایی هردو چوب را می تراشیم تا همانند پازل بر روی یکدیگر قرار بگیرند.

اتصال روی هم از اتصال لب به لب با دوام تر است و در برابر نیروهای برشی مقاومت بیشتری دارد.

با این حال می توان برای محکم تر شدن از میخ و پیچ نیز استفاده کرد.

این اتصال معمولاً برای وسایل چوبی دکوری به کار می رود.

3-2# اتصالات چوبی کام و زبانه

این نوع اتصال از قدیمی ترین و محکم ترین روش ها برای اتصال چوب ها به یکدیگر است.

در این روش در یکی از چوب ها حفره ای به شکل مستطیل یا مربع ایجاد کرده و
قسمت انتهایی چوب دیگر را به اندازه و شکل حفره برش می دهیم.

به چوبی که حفره را در خود دارد به اصطلاح کام و به چوب برجسته، زبانه می گویند.

این اتصال محبوب برای مونتاژ پروژه هایی که نیاز به استحکام دارند، مانند پایه مبل، صندلی و میز پرکاربرد است.

4-2# اتصال چوبی شیار و زبانه

در اتصال شیار و زبانه به جای قسمت انتهایی، تمام طول لبه چوب برش داده می شود.

یکی از چوب ها در طول خود دارای شیار و دیگری دارای زبانه برای جفت شدن است.

گاهی برای اتصال قوی تر، شیار و زبانه را با کمی زاویه برش می دهند تا
تخته ها حالت زاویه دار پیدا کرده و سپس با فشار تخته ها را به سمت پایین هل می دهند تا در یکدیگر قفل شوند.

از دیگر روش ها برای محکم تر شدن این اتصال استفاده از میخ است.

اتصال شیار و زبانه برای کفپوش ها و دیوارپوش های چوبی مناسب است.

5-2# اتصالات چوبی دم چلچله ای

اتصال دم چلچله یکی از زیباترین و محکم ترین انواع اتصالات چوب است.

در این روش چوب ها را همچون دم کبوتر برش داده و مثل پازل در هم جای می دهند.

این نوع اتصال مقاومت بالایی در برابر نیروی کششی دارد و نیازی به میخ یا پیچ برای محکم شدن ندارد.

از آن جایی که اتصال دم چلچله ظاهری زیبا دارد، اغلب برای زیبایی و تزیین سازه های چوبی نیز به کار می رود.

6-2# اتصالات چوبی جعبه ای

این اتصال نیز در بین اتصالات چوبی ساختاری همانند اتصال دم چلچله دارد.

با این تفاوت که برش ها در این روش بر هم عمود هستند و
به جای دم کبوتر، به شکل مربع های کوچک در هم جای می گیرند.

این اتصال نیز محکم و زیبا است و مقاومت کششی بالایی دارد.

7-2# اتصال با پین چوبی

پین چوبی یا دوبل چوبی، دندانه های میله ای دایره ای شکل هستند که
در قطرهای کوچک 6 تا 12 میلی متر وجود دارند.

در این روش، دوبل های چوبی روی یک چوب تعبیه می شوند و
سوراخ های دربرگیرنده این پین ها نیز در چوب دیگر قرار می گیرند.

با جای گرفتن پین های چوبی در سوراخ های تعبیه شده، دو چوب به یکدیگر متصل می شوند.

باید توجه داشت که در این روش، پین و جای پین باید متناسب با یکدیگر باشند؛
زیرا در صورتی که در جای پین فاصله بیفتد و هوا قرار بگیرد، اتصال محکم نخواهد بود و به اصطلاح لق می شود.